Στιχουργοί: Ευλαμπία Νικολαΐδου
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Εχάθεν όλεν ο Πόντον, εχάθαν τα χωρία Τα πράσινα τα χωράφι͜α και τα ψηλά ραχ̌ία Εφέκαμε τ’ οσπίτι͜α μουν, τον βίον και το χώμαν Κι ούλ’ έτρεχαμ’ ν’ εγλύτωναμ’ και με την ψ̌ην σο στόμαν Ας ση μωρίων τα δά̤κρυ͜α τα τσ̌ιτσ̌άκια ’μαρέθαν Πολλοί εχάθαν σα στράτας και ακόμαν ’κ’ ευρέθαν
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| βίον | το βιος, το σύνολο των ζωντανών που έχει στην ιδιοκτησία του κάποιος, η περιουσία κάποιου | ||
| εγλύτωναμ’ | γλυτώναμε | ||
| έτρεχαμ’ | τρέχαμε | ||
| ευρέθαν | βρέθηκαν | ||
| εφέκαμε | αφήσαμε | ||
| εχάθαν | χάθηκαν | ||
| εχάθεν | χάθηκε | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ’μαρέθαν | μαράθηκαν | ||
| μουν | μας | ||
| μωρίων | μωρών | ||
| όλεν | όλη/ο, ολόκληρη/ο | ||
| οσπίτι͜α | σπίτια | hospitium<hospes | |
| ούλ’ | όλοι | ||
| ραχ̌ία | ράχες, βουνά | ||
| στράτας | (ονομ.) δρόμοι, (αιτ.) δρόμους | ||
| τσ̌ιτσ̌άκια | λουλούδια | çiçek | |
| χωρία | χωριά | ||
| ψ̌ην | ψυχή |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| βίον | το βιος, το σύνολο των ζωντανών που έχει στην ιδιοκτησία του κάποιος, η περιουσία κάποιου | ||
| εγλύτωναμ’ | γλυτώναμε | ||
| έτρεχαμ’ | τρέχαμε | ||
| ευρέθαν | βρέθηκαν | ||
| εφέκαμε | αφήσαμε | ||
| εχάθαν | χάθηκαν | ||
| εχάθεν | χάθηκε | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ’μαρέθαν | μαράθηκαν | ||
| μουν | μας | ||
| μωρίων | μωρών | ||
| όλεν | όλη/ο, ολόκληρη/ο | ||
| οσπίτι͜α | σπίτια | hospitium<hospes | |
| ούλ’ | όλοι | ||
| ραχ̌ία | ράχες, βουνά | ||
| στράτας | (ονομ.) δρόμοι, (αιτ.) δρόμους | ||
| τσ̌ιτσ̌άκια | λουλούδια | çiçek | |
| χωρία | χωριά | ||
| ψ̌ην | ψυχή |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 