
Στιχουργοί: Διογένης Αϊνατζής
Συνθέτες: Διογένης Αϊνατζής
Πού καικά να ευρίεσαι και πού κέσ’ λιμενεύ’ς; Σίναν τόπον να λάσ̌κεσαι, με τίναν καλατσ̌εύ’ς; Ποίος για εσέν έν’ το σ̌ολίκ’, ποίος για εσέν το έσ̌ιν; Σίναν εδέκες τ’ ανοιγάρ’ να εμπαίν’ σην ψ̌η σ’ απέσ’ -ι; Σ’ ήμποιον στράταν πορπατείς, τίνος κρατείς το χ̌έρι; Και ποίος έν’ ο τυχερόν ντο λιχνεύ’ το σ̌εκέρι; Ποίος για εσέν έν’ το σ̌ολίκ’, ποίος για εσέν το έσ̌ιν; Σίναν εδέκες τ’ ανοιγάρ’ να εμπαίν’ σην ψ̌η σ’ απέσ’ -ι; Πού κέσ’ παραβραδι͜άσ̌κεσαι και πού κέσ’ ημερούσαι; Άτσ̌απα ξάι νουνί͜εις εμέν σο κρεβάτ’ ντο απλούσαι; Ποίος για εσέν έν’ το σ̌ολίκ’, ποίος για εσέν το έσ̌ιν; Σίναν εδέκες τ’ ανοιγάρ’ να εμπαίν’ σην ψ̌η σ’ απέσ’ -ι;
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| ανοιγάρ’ | κλειδί | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| απλούσαι | απλώνεσαι, ξαπλώνεις | ||
| άτσ̌απα | άραγε, αναρωτιέμαι | acaba/ʿacebā | |
| εδέκες | έδωσες | ||
| εμπαίν’ | μπαίνει | ||
| έν’ | είναι | ||
| έσ̌ιν | ταίρι, έτερο ήμισυ, σύντροφος | eş | |
| ευρίεσαι | βρίσκεσαι | ||
| ημερούσαι | ημερεύεις, ησυχάζεις | ||
| ήμποιον | όποιο, ποιό; | ||
| καικά | προς τα κάτω, εκεί ακριβώς, κοντά | ||
| καλατσ̌εύ’ς | μιλάς, συνομιλείς, συζητάς | keleci=καλός λόγος (Παλαιά Τουρκική Ανατολίας) | |
| κέσ’ | προς τα εκεί, προς το μέρος εκείνο | κέσου<κεῖσ’<κεῖσε<ἐκεῖσε | |
| κρατείς | κρατάς | ||
| λάσ̌κεσαι | περιφέρεσαι, τριγυρνάς, περιπλανιέσαι | ἀλάομαι/ηλάσκω | |
| λιμενεύ’ς | αποκαλύπτεσαι από τα χιόνια που λιώνουν, ελλιμενίζεσαι | ||
| λιχνεύ’ | τρώει λαίμαργα | ||
| νουνί͜εις | σκέφτεσαι | ||
| ξάι | καθόλου | ||
| παραβραδι͜άσ̌κεσαι | νυχτώνεσαι, σε βρίσκει το βράδυ | ||
| ποίος | (ερωτημ.) ποιός, (αναφ.αντων.) όποιος | ||
| πορπατείς | περπατάς | ||
| σ̌εκέρι | ζάχαρη, γλυκό/ά | şeker < şakar (περσ.) < śakkharā (οψ. σανσκ.) < śárkarā (σανσκριτ.) | |
| σίναν | (σε τίναν) σε ποιον/α; | ||
| σ̌ολίκ’ | χαρά, ψυχαγωγία, αυτό που δίνει χαρά | şenlik | |
| τίναν | ποιον/α | ||
| τίνος | ποιού; | ||
| ψ̌η | ψυχή |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| ανοιγάρ’ | κλειδί | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| απλούσαι | απλώνεσαι, ξαπλώνεις | ||
| άτσ̌απα | άραγε, αναρωτιέμαι | acaba/ʿacebā | |
| εδέκες | έδωσες | ||
| εμπαίν’ | μπαίνει | ||
| έν’ | είναι | ||
| έσ̌ιν | ταίρι, έτερο ήμισυ, σύντροφος | eş | |
| ευρίεσαι | βρίσκεσαι | ||
| ημερούσαι | ημερεύεις, ησυχάζεις | ||
| ήμποιον | όποιο, ποιό; | ||
| καικά | προς τα κάτω, εκεί ακριβώς, κοντά | ||
| καλατσ̌εύ’ς | μιλάς, συνομιλείς, συζητάς | keleci=καλός λόγος (Παλαιά Τουρκική Ανατολίας) | |
| κέσ’ | προς τα εκεί, προς το μέρος εκείνο | κέσου<κεῖσ’<κεῖσε<ἐκεῖσε | |
| κρατείς | κρατάς | ||
| λάσ̌κεσαι | περιφέρεσαι, τριγυρνάς, περιπλανιέσαι | ἀλάομαι/ηλάσκω | |
| λιμενεύ’ς | αποκαλύπτεσαι από τα χιόνια που λιώνουν, ελλιμενίζεσαι | ||
| λιχνεύ’ | τρώει λαίμαργα | ||
| νουνί͜εις | σκέφτεσαι | ||
| ξάι | καθόλου | ||
| παραβραδι͜άσ̌κεσαι | νυχτώνεσαι, σε βρίσκει το βράδυ | ||
| ποίος | (ερωτημ.) ποιός, (αναφ.αντων.) όποιος | ||
| πορπατείς | περπατάς | ||
| σ̌εκέρι | ζάχαρη, γλυκό/ά | şeker < şakar (περσ.) < śakkharā (οψ. σανσκ.) < śárkarā (σανσκριτ.) | |
| σίναν | (σε τίναν) σε ποιον/α; | ||
| σ̌ολίκ’ | χαρά, ψυχαγωγία, αυτό που δίνει χαρά | şenlik | |
| τίναν | ποιον/α | ||
| τίνος | ποιού; | ||
| ψ̌η | ψυχή |

