
Στιχουργοί: Διογένης Αϊνατζής
Συνθέτες: Διογένης Αϊνατζής
Λογιών φιστάνι͜α αναλλά͜εις και πάντα θέλτς γενία Ελέπ’νε σε και λύγουνταν τη χώρας τα παιδία Έμορφεσσα, στολισμέντσα και σον κόσμον ξακουσμέντσα ’γώ θα παίρω σε και φεύω γιατί είσαι φωταγμέντσα Ζεντζ̌ίρ’ ση γούλα σ’ -ις- κρεμάντς κι όλιον φορείς πλουμία Βραχ̌ι͜άλια βάλτς σα χ̌ερόπα σ’ και ζάβας σα ωτία Έμορφεσσα, στολισμέντσα και σον κόσμον ξακουσμέντσα ’γώ θα παίρω σε και φεύω γιατί είσαι φωταγμέντσα Σα δάχτυλα σ’ το δαχτυλίδ’ πάντα μαλαματένεν και σα μαλλία σ’ το ζινίχ̌’ έν’ μαργαριταρένεν Έμορφεσσα, στολισμέντσα και σον κόσμον ξακουσμέντσα ’γώ θα παίρω σε και φεύω γιατί είσαι φωταγμέντσα
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αναλλά͜εις | φοράς τα καλά/γιορτινά σου ρούχα | ||
| βάλτς | βάζεις, τοποθετείς | ||
| βραχ̌ι͜άλια | βραχιόλια | ||
| γενία | καινούρια | yeni | |
| γούλα | λαιμός | gula | |
| ελέπ’νε | βλέπουνε | ||
| έμορφεσσα | όμορφη | ||
| έν’ | είναι | ||
| ζάβας | κρίκος, δαχτυλίδι, σκουλαρίκι | μεσ. ζάβα, η: αλυσιδωτός θώρακας που φορούσαν οι βαριά οπλισμένοι πεζοί ή ιππείς στον βυζαντινό στρατό | |
| ζεντζ̌ίρ’ | αλυσίδα | zincir/zencīr | |
| ζινίχ̌’ | κόσμημα, στολίδι | ziynet/zīnet | |
| θέλτς | θέλεις | ||
| κρεμάντς | κρεμάς | ||
| λύγουνταν | λιώνουν | ||
| μαλαματένεν | μαλαματένια/ο, από χρυσάφι | μάλαγμα<μαλακός | |
| μαργαριταρένεν | μαργαριταρένιο | ||
| ξακουσμέντσα | ξακουστή | ||
| όλιον | όλο, ολόκληρο | ||
| παιδία | παιδιά | ||
| παίρω | παίρνω | ||
| πλουμία | κεντητά ή ζωγραφιστά διακοσμητικά σχέδια, μτφ. στολίδια | pluma | |
| στολισμέντσα | στολισμένη | ||
| φεύω | φεύγω | ||
| φορείς | φοράς | ||
| φωταγμέντσα | φωτεινή, λαμπερή | ||
| χ̌ερόπα | χεράκια | ||
| χώρας | ξένος/η/ο/οι γενικά, οι/το/τα μη οικείο/α, ξενιτειάς | ||
| ωτία | αυτιά |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αναλλά͜εις | φοράς τα καλά/γιορτινά σου ρούχα | ||
| βάλτς | βάζεις, τοποθετείς | ||
| βραχ̌ι͜άλια | βραχιόλια | ||
| γενία | καινούρια | yeni | |
| γούλα | λαιμός | gula | |
| ελέπ’νε | βλέπουνε | ||
| έμορφεσσα | όμορφη | ||
| έν’ | είναι | ||
| ζάβας | κρίκος, δαχτυλίδι, σκουλαρίκι | μεσ. ζάβα, η: αλυσιδωτός θώρακας που φορούσαν οι βαριά οπλισμένοι πεζοί ή ιππείς στον βυζαντινό στρατό | |
| ζεντζ̌ίρ’ | αλυσίδα | zincir/zencīr | |
| ζινίχ̌’ | κόσμημα, στολίδι | ziynet/zīnet | |
| θέλτς | θέλεις | ||
| κρεμάντς | κρεμάς | ||
| λύγουνταν | λιώνουν | ||
| μαλαματένεν | μαλαματένια/ο, από χρυσάφι | μάλαγμα<μαλακός | |
| μαργαριταρένεν | μαργαριταρένιο | ||
| ξακουσμέντσα | ξακουστή | ||
| όλιον | όλο, ολόκληρο | ||
| παιδία | παιδιά | ||
| παίρω | παίρνω | ||
| πλουμία | κεντητά ή ζωγραφιστά διακοσμητικά σχέδια, μτφ. στολίδια | pluma | |
| στολισμέντσα | στολισμένη | ||
| φεύω | φεύγω | ||
| φορείς | φοράς | ||
| φωταγμέντσα | φωτεινή, λαμπερή | ||
| χ̌ερόπα | χεράκια | ||
| χώρας | ξένος/η/ο/οι γενικά, οι/το/τα μη οικείο/α, ξενιτειάς | ||
| ωτία | αυτιά |

