Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
[Και -ν-] Εσύ το κομμενόχρονον [Κορτσόπον, λάλ’ με!] και το χαϊρασίζ’κον [Λάλ’ με κι ας λαλώ σε] -Ν- Ας είχα και -ν- εφίλ’να σε [Κορτσόπον, λάλ’ με!] σ’ έναν ορμάν’ ισίζ’κον [’Μώ σε, παλαλός έν’!] ’Μώ σε, παλαλός έν’! Αούτος ο νέον λέει με «έλα ας φιλώ σε» Χάιτε ας πάμε θερίζομε [Κορτσόπον, λάλ’ με!] σα ψηλά τα ραχ̌ία [Λάλ’ με κι ας λαλώ σε/Φίλ’ με κι ας φιλώ σε] Μακρά μακρά μη στέκομε [Κορτσόπον, λάλ’ με!] σύρομ’ την μαναχίαν [’Μώ σε, παλαλός έν’!/Φίλ’ με κι ας φιλώ σε] ’Μώ σε, παλαλός έν’! Αούτος ο νέον λέει με «έλα ας φιλώ σε» Αφκά ας σα παραθυρόπα σ’ [Κορτσόπον, λάλ’ με!] αρ’ άμον χτήνον κράζω [Λάλ’ με κι ας λαλώ σε] Σον τόπον ντ’ εσυντζ̌αίναμε [(Αρ’) κορτσόπον, λάλ’ με!] τερώ κι αναστενάζω [Φίλ’ με κι ας φιλώ σε] ’Μώ σε, παλαλός έν’! Αούτος ο νέον λέει με «έλα ας φιλώ σε»
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| αούτος | αυτός | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| ας σα | απ’ τα | ασό σα (από τα) | |
| αφκά | κάτω | ||
| έν’ | είναι | ||
| εσυντζ̌αίναμε | συνομιλούσαμε | συντυχ̌αίνω<συν + τυγχάνω | |
| εφίλ’να | φιλούσα | ||
| θερίζομε | θερίζουμε | ||
| ισίζ’κον | ερημικό, απομονωμένο | ıssız | |
| κομμενόχρονον | αυτό που είθε να του κοπούν τα χρόνια | ||
| κορτσόπον | κοριτσάκι | ||
| λάλ’ | (προστ.) βγάλε λαλιά, κάλεσε, αποκάλεσε, προσκάλεσε, οδήγησε | ||
| λαλώ | βγάζω λαλιά, καλώ, αποκαλώ, προσκαλώ, οδηγώ | ||
| μακρά | (επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα | ||
| ’μώ | (επιφ.) εκδήλωση έκπληξης, θαυμασμού ή δυσφορίας, βρε! σε καλό σου! | γαμώ | |
| ορμάν’ | δάσος | orman | |
| παλαλός | τρελός, ανόητος | ||
| παραθυρόπα | παραθυράκια | ||
| ραχ̌ία | ράχες, βουνά | ||
| στέκομε | στέκουμε | ||
| σύρομ’ | σέρνουμε, τραβάμε, ρίχνουμε | ||
| τερώ | κοιτώ | ||
| φίλ’ | (προστ. φιλώ) φίλα, (πληθ. φίλον) φίλοι | ||
| χαϊρασίζ’κον | που δεν έχει χαΐρι, ανεπρόκοπο | hayırsız | |
| χάιτε | άντε | haydi<hay de (οθωμ.) | |
| χτήνον | αγελάδα |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| αούτος | αυτός | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| ας σα | απ’ τα | ασό σα (από τα) | |
| αφκά | κάτω | ||
| έν’ | είναι | ||
| εσυντζ̌αίναμε | συνομιλούσαμε | συντυχ̌αίνω<συν + τυγχάνω | |
| εφίλ’να | φιλούσα | ||
| θερίζομε | θερίζουμε | ||
| ισίζ’κον | ερημικό, απομονωμένο | ıssız | |
| κομμενόχρονον | αυτό που είθε να του κοπούν τα χρόνια | ||
| κορτσόπον | κοριτσάκι | ||
| λάλ’ | (προστ.) βγάλε λαλιά, κάλεσε, αποκάλεσε, προσκάλεσε, οδήγησε | ||
| λαλώ | βγάζω λαλιά, καλώ, αποκαλώ, προσκαλώ, οδηγώ | ||
| μακρά | (επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα | ||
| ’μώ | (επιφ.) εκδήλωση έκπληξης, θαυμασμού ή δυσφορίας, βρε! σε καλό σου! | γαμώ | |
| ορμάν’ | δάσος | orman | |
| παλαλός | τρελός, ανόητος | ||
| παραθυρόπα | παραθυράκια | ||
| ραχ̌ία | ράχες, βουνά | ||
| στέκομε | στέκουμε | ||
| σύρομ’ | σέρνουμε, τραβάμε, ρίχνουμε | ||
| τερώ | κοιτώ | ||
| φίλ’ | (προστ. φιλώ) φίλα, (πληθ. φίλον) φίλοι | ||
| χαϊρασίζ’κον | που δεν έχει χαΐρι, ανεπρόκοπο | hayırsız | |
| χάιτε | άντε | haydi<hay de (οθωμ.) | |
| χτήνον | αγελάδα |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 