Διάφορα δίστιχα (Τικ)

Πού είσαι και ’κι φαίνεσαι;
τ’ ομμάτι μ’ αραεύ’ σε!
Ρίζα μ’, το μαύρον το λετσ̌έκ’
και ντο πολλά -ν- ιεύ’ σε!

Ένας πέρδικα πορπατεί
όλον την ποταμέαν
Νασάν που πάει ευρήκ’ α̤τεν
την νύχταν σην φωλέαν

Πάω να πάω, ’κ’ επορώ,
απάν’ σον πάγον πάω
Εγώ αδά ’κι ’ίνουμαι,
εκεί που έν’ θα πάω

Κορτσόπον, είσαι έμορφος,
η μαχαλά τιμά σε
Αρ’ όσον αγαπώ σε εγώ,
η μάνα σ’ ’κι αγαπά σε

Κορτσόπον, είσαι έμορφος,
τιδέν ’κ’ έχω να λέγω
Εγώ πα παλληκάρ’ είμαι,
το καρδόπο σ’ θα καίγω