Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Γράφτω γράμμα και στείλω σε υείας και χ̌αιρετίας Εσύ γράψον και στείλον με δάκρυ͜α -ν- αροθυμίας Σο [ακατάληπτο]¹ απάν’ καικά πάγ’νε σοι τεμιρτσ̌ήδες Γράφτω γράμμαν και στείλω σε και με τοι κατιρτσ̌ήδες Εσύ μικρέσσα τράνυνον κι εγώ -ν- ας μεγαλύνω Σην Παναγίαν όμνυσα, το σπαρέλι σ’ θα λύνω Αούτα τα νεότητα πάνε κι άλλο ’κι κλώσκουν Αμόν εκείνον το χορτάρ’ τα πρόβατα ντο βόσκουν Τα σίδερα μ’ θα ζώσκουμαι και σο [ακατάληπτο]¹ θα μένω Χ̌ίλια παρτσ̌άδας γίνουμαι εγώ εσέν ’κι αφήνω [Λαλώ], λαλώ και ’κι λαλείς ν’ ακούω [και] τη λαλία σ’ Ας σον Θεγό σ’ να ευρήκ’ς ατο αρνί μ’, ’ς σην Παναΐα σ’
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αούτα | αυτά | ||
| απάν’ | πάνω | ||
| αροθυμίας | (γεν.) νοσταλγίας, (πληθ.) νοσταλγίες | ||
| ας σον | απ’ τον | ασό σον (από τον) | |
| βόσκουν | βοσκάνε | ||
| γίνουμαι | γίνομαι | ||
| γράψον | γράψε | ||
| ευρήκ’ς | βρίσκεις | ||
| ζώσκουμαι | ζώνομαι, φορώ πάνω μου | ζώννυμι | |
| καικά | προς τα κάτω, εκεί ακριβώς, κοντά | ||
| κατιρτσ̌ήδες | αγωγιάτες | katırcı | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κλώσκουν | γυρίζουν, επιστρέφουν | ||
| λαλείς | βγάζεις λαλιά, καλείς, αποκαλείς, προσκαλείς, οδηγείς | ||
| λαλία | λαλιά, φωνή | ||
| λαλώ | βγάζω λαλιά, καλώ, αποκαλώ, προσκαλώ, οδηγώ | ||
| μεγαλύνω | μεγαλώνω | ||
| μικρέσσα | μικρή, νεαρή | ||
| νεότητα | νιότη, νιάτα | ||
| όμνυσα | ορκίστηκα | ||
| πάγ’νε | πηγαίνουν, έφυγαν, πάνε | ||
| Παναΐα | Παναγιά | ||
| παρτσ̌άδας | κομμάτια | parça/pārçe | |
| ’ς | (ας) από | ||
| σοι | στους/στις, τους/τις | ||
| σπαρέλι | μέρος γυναικείας ενδυμασίας αυτοτελές που χρησιμεύει ως κάλυμμα του στήθους | spalliera | |
| στείλον | (προστ.) στείλε | ||
| τοι | τους/τις | ||
| τράνυνον | (προστ.) (αμεταβ.) μεγάλωσε, (μεταβ.) ανέθρεψε | τρανόω-ῶ | |
| χ̌αιρετίας | χαιρετίσματα | ||
| χορτάρ’ | χορτάρι |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αούτα | αυτά | ||
| απάν’ | πάνω | ||
| αροθυμίας | (γεν.) νοσταλγίας, (πληθ.) νοσταλγίες | ||
| ας σον | απ’ τον | ασό σον (από τον) | |
| βόσκουν | βοσκάνε | ||
| γίνουμαι | γίνομαι | ||
| γράψον | γράψε | ||
| ευρήκ’ς | βρίσκεις | ||
| ζώσκουμαι | ζώνομαι, φορώ πάνω μου | ζώννυμι | |
| καικά | προς τα κάτω, εκεί ακριβώς, κοντά | ||
| κατιρτσ̌ήδες | αγωγιάτες | katırcı | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κλώσκουν | γυρίζουν, επιστρέφουν | ||
| λαλείς | βγάζεις λαλιά, καλείς, αποκαλείς, προσκαλείς, οδηγείς | ||
| λαλία | λαλιά, φωνή | ||
| λαλώ | βγάζω λαλιά, καλώ, αποκαλώ, προσκαλώ, οδηγώ | ||
| μεγαλύνω | μεγαλώνω | ||
| μικρέσσα | μικρή, νεαρή | ||
| νεότητα | νιότη, νιάτα | ||
| όμνυσα | ορκίστηκα | ||
| πάγ’νε | πηγαίνουν, έφυγαν, πάνε | ||
| Παναΐα | Παναγιά | ||
| παρτσ̌άδας | κομμάτια | parça/pārçe | |
| ’ς | (ας) από | ||
| σοι | στους/στις, τους/τις | ||
| σπαρέλι | μέρος γυναικείας ενδυμασίας αυτοτελές που χρησιμεύει ως κάλυμμα του στήθους | spalliera | |
| στείλον | (προστ.) στείλε | ||
| τοι | τους/τις | ||
| τράνυνον | (προστ.) (αμεταβ.) μεγάλωσε, (μεταβ.) ανέθρεψε | τρανόω-ῶ | |
| χ̌αιρετίας | χαιρετίσματα | ||
| χορτάρ’ | χορτάρι |
Ένα δίστιχο (4ο) αποδίδει ο Ελευθέριος Ελευθεριάδης (ο Μαύρον) του Θεοδώρου (1918 Σοχούμ-1993) ¹ Πιθανότατα αναφέρονται κάποια τοπωνύμια (στην πρώτη περίπτωση ακούγεται κάτι σαν "Νερετσίτ")
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 