.
.
Πόντε, τ’ εμόν ο τόπον

Καίω, πουλόπο μ’, καίω

Καίω, πουλόπο μ’, καίω
fullscreen
Όσα να σύρω ο αχάρον
κι όσον ν’ αναστενάζω
με το χρυσόν όλεν τη γης
εσέν, αρνί μ’, ’κι αλλάζω

Καίω, πουλόπο μ’, καίω,
απέσ’ σην καρδι͜άν καίω
Έλα έμπα σ’ εγκαλιόπο μ’
κι από χαράν ας κλαίω

Τιδέν ’κι θέλω ας ση ζωήν,
νέ παράν και νέ βίον
Εγώ θέλω τ’ ομματόπα σ’
τα μαύρα ατά τα δύο

Καίω, πουλόπο μ’, καίω,
απέσ’ σην καρδι͜άν καίω
Έλα έμπα σ’ εγκαλιόπο μ’
κι από χαράν ας κλαίω

Παλάτι͜α χτίγουν εμπροστά μ’
κι εγώ άμον βασιλέας
Τ’ ομμάτι͜α σ’ που τερούνε με,
τα μαύρα τα ελαίας

Καίω, πουλόπο μ’, καίω,
απέσ’ σην καρδι͜άν καίω
Έλα έμπα σ’ εγκαλιόπο μ’
κι από χαράν ας κλαίω
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
άμονσαν, όπως, καθώς ἅμα
απέσ’μέσα
ατάαυτά
βίοντο βιος, το σύνολο των ζωντανών που έχει στην ιδιοκτησία του κάποιος, η περιουσία κάποιου
εγκαλιόποαγκαλίτσα
ελαίας(τα) ελιές, (τη) ελιάς
έμπα(προστ.) μπες
εμπροστάμπροστά, πρωτύτερα
’κιδεν οὐκί<οὐχί
νέούτε ne
όλενόλη/ο, ολόκληρη/ο
ομμάτι͜αμάτια
ομματόπαματάκια
όσαόσες φορές
παράνλεφτά, το χρήμα para/pāre
πουλόποπουλάκι
σύρωσέρνω, τραβώ, ρίχνω
τερούνεκοιτούν
τιδέντίποτα
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
άμονσαν, όπως, καθώς ἅμα
απέσ’μέσα
ατάαυτά
βίοντο βιος, το σύνολο των ζωντανών που έχει στην ιδιοκτησία του κάποιος, η περιουσία κάποιου
εγκαλιόποαγκαλίτσα
ελαίας(τα) ελιές, (τη) ελιάς
έμπα(προστ.) μπες
εμπροστάμπροστά, πρωτύτερα
’κιδεν οὐκί<οὐχί
νέούτε ne
όλενόλη/ο, ολόκληρη/ο
ομμάτι͜αμάτια
ομματόπαματάκια
όσαόσες φορές
παράνλεφτά, το χρήμα para/pāre
πουλόποπουλάκι
σύρωσέρνω, τραβώ, ρίχνω
τερούνεκοιτούν
τιδέντίποτα
Καίω, πουλόπο μ’, καίω

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost