Μη κλαις, αρνί μ’

Κατάκαρδα επέρες α’
το ταίρι σ’ υπαντρεύτεν
Η καρδία σ’ εμάτωσεν
κι η ψ̌η σ’ ετογραεύτεν

Μη κλαις, αρνί μ’, μη κλαις, πουλί μ’,
τερέν και κρά’ τα δά̤κρυ͜α σ’
Φοούμαι γιάμ’ ξεβάφ’νε, ψ̌η μ’,
τα ολήμαυρα τ’ ομμάτι͜α σ’

Μη κλαις και τυρα̤ννίεσαι
ο κόσμον πα ’κ’ εχάθεν
Εγάπη με άλλο εγάπ’
αλήγορα ’νεσπάλθεν

Μη κλαις, αρνί μ’, μη κλαις, πουλί μ’,
τερέν και κρά’ τα δά̤κρυ͜α σ’
Φοούμαι γιάμ’ ξεβάφ’νε, ψ̌η μ’,
τα ολήμαυρα τ’ ομμάτι͜α σ’

Εγώ πα αδακά είμαι
μ’ έναν ισ̌μάρι σ’ μόνον
ας ελέπω, ε! κορτσόπον,
φιλώ κι εσέν λαρώνω

Μη κλαις, αρνί μ’, μη κλαις, πουλί μ’,
τερέν και κρά’ τα δά̤κρυ͜α σ’
Φοούμαι γιάμ’ ξεβάφ’νε, ψ̌η μ’,
τα ολήμαυρα τ’ ομμάτι͜α σ’