Εσύ, μικρίκον κορτσόπον

Εσύ, μικρίκον κι έμορφον
για πέει με τίνος είσαι;
Για δείξον με τ’ οσπιτόπο σ’
και το κρεβάτ’ ντο κείσαι

Τ’ έμορφα τα μαλλόπα σου
ντο ρούζ’νε απάν’ σ’ ωμία σ’
Ατά εποίκανε, πουλί μ’,
και όλα̤ τα ζεμίας

Τα παλληκάρι͜α τα καλά
σκοτούνταν σην εγκάλι͜α σ’
Όλ’ θέλ’νε τα φιλέματα σ’
και τα γλυκέα χάδι͜α σ’