Το φωτομοντέλο

Σην πελά̤ν εσέγκες με
με τη σεβντάν ντ’ εδέκες με
Σον καθρέφτη σ’ θα τερείς
πάντα βάλλτς την αλοιφή σ’
Σο κατάστημαν θα πας
παντελόνι͜α ν’ αγορά͜εις

Το κιφάλι μ’ όλεν κρούγω,
εβαρέθα σε ν’ ακούγω
μίαν τ’ έναν, μίαν τ’ άλλο,
μίαν «περμανάντ θα ’φτάγω»,
μίαν «άντρα, εκείνο θέλω»,
ένουσ’νε φωτομοντέλο!

Να εξέρ’νετε το χάλι μ’,
ντ’ έγκα ’τεν γαρήν σο γιάνι μ’
Έφαεν τ’ εμόν την ψ̌ην,
λύγουμαι άμον κερίν
Μετ’ ατέναν ντό θα ’φτάγω;
έφαε με, θ’ αποθάνω

Μίαν τ’ έναν, μίαν τ’ άλλο,
μίαν «περμανάντ θα ’φτάγω»,
μίαν «άντρα, εκείνο θέλω»,
ένουσ’νε φωτομοντέλο! (x3)