Ο θάνατον και η ζωή

Ο θάνατον και η ζωή
σ’ έναν τη στράταν πάνε
Ερώτεσα και έμαθα
χατίρ’ καν’νάν ’κ’ ευτάνε

Έρθες άμον παπαρούνα,
πετάς άμον πεταλούδα
Ζεις ολίγον, χαίρεσαι,
ρού͜εις κι άλλο ’κι φαίνεσαι

Τερώ τον ουρανόν, γελώ,
τερώ τη γην, δακρύζω
Ντο έζησα ’κι φαίνεται,
το θάνατο μ’ νουνίζω

Έρθες άμον παπαρούνα,
πετάς άμον πεταλούδα
Ζεις ολίγον, χαίρεσαι,
ρού͜εις κι άλλο ’κι φαίνεσαι

Γιατί, Θεέ μ’, εποίκες α’
να ζούμε ολίγα χρόνι͜α;
Για τη ζωήν ολίγα δί’ς,
το θάνατον δί’ς όλι͜α

Έρθες άμον παπαρούνα,
πετάς άμον πεταλούδα
Ζεις ολίγον, χαίρεσαι,
ρού͜εις κι άλλο ’κι φαίνεσαι