.
.
Ο Ευκλείδης

Ο Τσ̌άχτας

Ο Τσ̌άχτας
fullscreen
Εδέβεν πλάν ο Κώστας μας,
ο «Τσ̌άχτας» -βάι!- και πάει
Οπίσ’ άλλο ’κι κλώσ̌κεται,
άλλο πα ’κι μιλάει

«Τσ̌άχτα», «Τσ̌άχτα» όλ’ θα λένε
και τα όργανα θα κλαίνε

Τον Κώσταν αναχάπαρα
κρούει και -ν- επαίρ’ ο Χάρον
Τον «Τσ̌άχταν» σίτα̤ εχόρευεν,
έρθεν κακόν μεγάλον

«Τσ̌άχτα», «Τσ̌άχτα» όλ’ θα λένε
και τα όργανα θα κλαίνε

Ο «Τσ̌άχτας» έτον μερακλής,
ας σα καλά παιδία
Τα κέντρα όλα̤ εγύριζεν
με τ’ άλλα τα παιδία

«Τσ̌άχτα», «Τσ̌άχτα» όλ’ θα λένε
και τα όργανα θα κλαίνε

«Τσ̌άχτα», όλ’ αραεύ’νε σε,
’κι πιστεύ’νε ακόμαν
ντ’ εφέκες μας κι εδέβες πλάν
κι είσαι σο μαύρον χώμαν

«Τσ̌άχτα», «Τσ̌άχτα» όλ’ θα λένε
και τα όργανα θα κλαίνε

Θα λέει τραγούδα̤ για τ’ εσέν,
«Τσ̌άχτα», ο Τσιμαχίδης
Για τ’ εσέν πολλά έκλαψεν
ο Λάζον ο Τερζανίδης

«Τσ̌άχτα», «Τσ̌άχτα» όλ’ θα λένε
και τα όργανα θα κλαίνε

Ο Χάρον πα ’κ’ εβάσταξεν
(κι) έρθεν εσέν επέρεν
Τον μερακλήν τον άνθρωπον
και σο ταφίν εσέγκεν

«Τσ̌άχτα», «Τσ̌άχτα» όλ’ θα λένε
και τα όργανα θα κλαίνε
«Τσ̌άχτα», «Τσ̌άχτα» όλ’ θα λένε
και τα όργανα θα κλαίνε...
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
αναχάπαρααπροειδοποίητα, ξαφνικά στερ. αν- + haber/ḫaber
αραεύ’νεψάχνουν, αναζητούν, γυρεύουν aramak
ας σααπ’ τα ασό σα (από τα)
εβάσταξενβάσταξε, άντεξε
εδέβενπήγε, διάβηκε, διέσχισε, ξεπέρασε διαβαίνω
εδέβεςπέρασες, έφυγες, διάβηκες διαβαίνω
επαίρ’παίρνει
επέρενπήρε
έρθενήρθε
εσέγκενέβαλε, εισήγαγε
έτονήταν
εφέκεςάφησες
εχόρευενχόρευε
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κλώσ̌κεταιγυρίζει, επιστρέφει
κρούειχτυπάει κρούω
όλ’όλοι/α
οπίσ’πίσω
παπάλι, επίσης, ακόμα
παιδίαπαιδιά
πιστεύ’νεπιστεύουν
πλάνπλάι, πλαϊνό/ παρακείμενο μέρος, παραπέρα
πολλά(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
σίτα̤καθώς, ενώ σόταν<εις όταν
ταφίντάφος
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
αναχάπαρααπροειδοποίητα, ξαφνικά στερ. αν- + haber/ḫaber
αραεύ’νεψάχνουν, αναζητούν, γυρεύουν aramak
ας σααπ’ τα ασό σα (από τα)
εβάσταξενβάσταξε, άντεξε
εδέβενπήγε, διάβηκε, διέσχισε, ξεπέρασε διαβαίνω
εδέβεςπέρασες, έφυγες, διάβηκες διαβαίνω
επαίρ’παίρνει
επέρενπήρε
έρθενήρθε
εσέγκενέβαλε, εισήγαγε
έτονήταν
εφέκεςάφησες
εχόρευενχόρευε
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κλώσ̌κεταιγυρίζει, επιστρέφει
κρούειχτυπάει κρούω
όλ’όλοι/α
οπίσ’πίσω
παπάλι, επίσης, ακόμα
παιδίαπαιδιά
πιστεύ’νεπιστεύουν
πλάνπλάι, πλαϊνό/ παρακείμενο μέρος, παραπέρα
πολλά(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
σίτα̤καθώς, ενώ σόταν<εις όταν
ταφίντάφος
Ο Τσ̌άχτας

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost