.
.
Ο Γιωργάκης και ο Κωστίκας

Δύο ψ̌ήα χαρεμένα

fullscreen
Εγάπεσα έναν ψ̌ην,
σ’ ατέν η σεβντά μ’ πλεθύν’
’Κ’ επορώ χωρίς ατέν
να ησυχάζω ένα βραδήν

Το ποδάρι μ’ όλο σύρ’
σ’ ατεινές το κατωθύρ’
Εκείνε ωρι͜άζ’ τη στράτα μ’
κι όλο στέκ’ σο παραθύρ’

Όντας ’λέπ’ με από μακρά
η ψ̌η ατ’ς χαμογελά
Φιλέματα και εγκάλι͜ας
απ’ εμέναν ψαλαφά

Δύο καρδόπα χτυπούν,
χαρεμένα λέν’, γελούν
Δύο ψ̌ήα αγκαλιασμένα,
ση ζωήν αγαπημένα
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
ατεινέςαυτηνής
ατέναυτήν
ατ’ςαυτής, της
βραδήνβράδυ
εγάπεσααγάπησα
εγκάλι͜ας(γεν. εν.) αγκαλιάς, (ον./αιτ. πληθ.) αγκαλιές
εκείνεεκείνη
επορώμπορώ
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
καρδόπακαρδούλες
κατωθύρ’κατώφλι, η παράπλευρη και κάτω ξύλινη δοκός της πόρτας, ο πρόδρομος
’λέπ’(ελέπ’) βλέπει/ω
μακρά(επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα
όνταςόταν
πλεθύν’πληθαίνει, αυξάνεται
ποδάριπόδι
σεβντάαγάπη, έρωτας sevda/sevdā
σύρ’σύρω/ει, τραβάω/ει, ρίχνω/ει
φιλέματαφιλιά
χαρεμέναχαρούμενα
ψαλαφάζητάει, αιτείται
ψ̌ηψυχή
ψ̌ήαψυχές, η περιοχή του στέρνου, τα εσώψυχα
ψ̌ηνψυχή
ωρι͜άζ’προσέχω/ει, φυλάω/ει, επιβλέπω/ει
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
ατεινέςαυτηνής
ατέναυτήν
ατ’ςαυτής, της
βραδήνβράδυ
εγάπεσααγάπησα
εγκάλι͜ας(γεν. εν.) αγκαλιάς, (ον./αιτ. πληθ.) αγκαλιές
εκείνεεκείνη
επορώμπορώ
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
καρδόπακαρδούλες
κατωθύρ’κατώφλι, η παράπλευρη και κάτω ξύλινη δοκός της πόρτας, ο πρόδρομος
’λέπ’(ελέπ’) βλέπει/ω
μακρά(επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα
όνταςόταν
πλεθύν’πληθαίνει, αυξάνεται
ποδάριπόδι
σεβντάαγάπη, έρωτας sevda/sevdā
σύρ’σύρω/ει, τραβάω/ει, ρίχνω/ει
φιλέματαφιλιά
χαρεμέναχαρούμενα
ψαλαφάζητάει, αιτείται
ψ̌ηψυχή
ψ̌ήαψυχές, η περιοχή του στέρνου, τα εσώψυχα
ψ̌ηνψυχή
ωρι͜άζ’προσέχω/ει, φυλάω/ει, επιβλέπω/ει

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost