
Στιχουργοί: Τάκης Ιωαννίδης
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Ση Καστανέας τα ραχ̌ι͜ά [γιαρ, γιαρ, τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ] πάντα κονεύ’ η δείσα [Μα την Παναΐα λέω!/Παναΐα, Παναΐα!] Σ’ εμέν καμίαν ’κι μερών’, [γιαρ, γιαρ, τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ] πάντα σκοτία πίσσα! [Μα την Παναΐα λέω!/Παναΐα, Παναΐα!] Ήλιος καμίαν ’κι φωτάζ’ [γιαρ, γιαρ, τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ] ντο πορπατώ τη στράταν [Μα την Παναΐα λέω!/Παναΐα, Παναΐα!] Τα χρόνια ντο επέρασα [γιαρ, γιαρ, τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ] μουράτα̤ έσαν γομάτα [Μα την Παναΐα λέω!/Παναΐα, Παναΐα!] Σ’ ομμάτι͜α μ’ πάντα δακρόπα, [γιαρ, γιαρ, τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ] σην καρδι͜ά μ’ πάντα πόνια [Μα την Παναΐα λέω!/Παναΐα, Παναΐα!] Τα τέρτα̤ επερίσσεψαν [γιαρ, γιαρ, τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ] ση ζωής ι-μ’ τα χρόνια [Μα την Παναΐα λέω!/Παναΐα, Παναΐα!]
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| γιαρ | αγαπητός/ή/ό, αγάπη | yâr | |
| γομάτα | γεμάτα | ||
| δακρόπα | (υποκορ.) δάκρυα | ||
| δείσα | ομίχλη | δεῖσα=υγρασία, λάσπη, βρωμιά | |
| έσαν | ήταν | ||
| καμίαν | ποτέ | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κονεύ’ | εγκαθίσταται, φωλιάζει, προσγειώνεται (επί πτηνών) | konmak | |
| μερών’ | μερώνει, ξημερώνει | ||
| μουράτα̤ | επιθυμίες, πόθοι | murat/murād | |
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| Παναΐα | Παναγιά | ||
| πόνια | (ονομ.) πόνοι, (αιτ.) πόνους | ||
| πορπατώ | περπατάω | ||
| ραχ̌ι͜ά | ράχες, βουνά | ||
| σκοτία | σκοτάδι | ||
| τέρτα̤ | καημοί, βάσανα, στενοχώριες | dert | |
| τσ̌άνουμ | ψυχή μου, αγαπημένε/η μου | canım<can/cān | |
| φωτάζ’ | φωτίζει, λάμπει |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| γιαρ | αγαπητός/ή/ό, αγάπη | yâr | |
| γομάτα | γεμάτα | ||
| δακρόπα | (υποκορ.) δάκρυα | ||
| δείσα | ομίχλη | δεῖσα=υγρασία, λάσπη, βρωμιά | |
| έσαν | ήταν | ||
| καμίαν | ποτέ | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κονεύ’ | εγκαθίσταται, φωλιάζει, προσγειώνεται (επί πτηνών) | konmak | |
| μερών’ | μερώνει, ξημερώνει | ||
| μουράτα̤ | επιθυμίες, πόθοι | murat/murād | |
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| Παναΐα | Παναγιά | ||
| πόνια | (ονομ.) πόνοι, (αιτ.) πόνους | ||
| πορπατώ | περπατάω | ||
| ραχ̌ι͜ά | ράχες, βουνά | ||
| σκοτία | σκοτάδι | ||
| τέρτα̤ | καημοί, βάσανα, στενοχώριες | dert | |
| τσ̌άνουμ | ψυχή μου, αγαπημένε/η μου | canım<can/cān | |
| φωτάζ’ | φωτίζει, λάμπει |

