Γιατί ευτάς με να πονώ

Απέσ’ σ’ εμόν την καρδίαν
άλλεσσα ’κ’ εμπαίν’ καμίαν
Ποίος επορεί να βζήν’
τ’ άψιμον τ’ εσόν, πουλί μ’; ⇋

Γιατί ευτάς με να πονώ
αφού εσέναν αγαπώ;
Αφήντς εμέν να λύγουμαι,
ση σεβντά σ’ να βρουλίγουμαι

Μ’ ανασπάλλτς εσύ αν θες
το καρδόπο μ’ για να παίρτς
έλα φίλ’ με αλλομίαν
για να χ̌αίρεται η καρδία μ’⇋

Γιατί ευτάς με να πονώ
αφού εσέναν/εσέν αγαπώ;
Αφήντς εμέν να λύγουμαι,
ση σεβντά σ’ να βρουλίγουμαι

Αν θα φεύ’ς από σουμά μ’
θα ανοί͜εις σ’ εμέν γεράν
Νούντσον ντό θα ’ίνουμες
εμείς αν χωρίγουμες⇋

Γιατί ευτάς με να πονώ
αφού εσέναν αγαπώ;
Αφήντς εμέν να λύγουμαι,
ση σεβντά σ’ να βρουλίγουμαι