
Στιχουργοί: Νάκος Ευσταθιάδης
Συνθέτες: Μπάμπης Κεμανετζίδης
Ο κόσμος με τον κόσμον ζει, εγώ με τα πελιάδες [γιαρ] Ν’ αηλί εμέναν τον καρίπ’ η καρδι͜ά μ’ έχ̌’ γεράδες [νέι] Πουλόπα, τριγυλίστε με, δώστε με παρ’γορίαν [νέι] Άλλο τακάτ’ ’κ’ επέμ’νε με εκάεν η καρδία μ’ [νέι] Μάνα, μη τυρα̤ννίεσαι και για τ’ εμά τα πόνι͜α [γιαρ] Η μοίρα μ’ έτονε αέτσ’ να υποφέρω χρόνι͜α [νέι] Εγώ -ν- ας σ’ εγεννέθα κιάν’ μαύρον ζωήν ευτάγω [νέι] Η ψ̌η μ’ θ’ αναπάεται σον Άδην όντες πάγω [νέι]
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αέτσ’ | έτσι | ||
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| αναπάεται | αναπαύεται, ξεκουράζεται | ||
| ας σ’ | (ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα | ||
| γεράδες | πληγές, τραύματα | yara | |
| γιαρ | αγαπητός/ή/ό, αγάπη | yâr | |
| εγεννέθα | γεννήθηκα | ||
| εκάεν | κάηκε | ||
| εμά | δικά μου | ||
| επέμ’νε | απόμεινε | ||
| έτονε | ήταν | ||
| ευτάγω | κάνω, φτιάχνω | εὐθειάζω | |
| έχ̌’ | έχει | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καρίπ’ | μοναχικό, ορφανό, εξαθλιωμένο | garip/ġarīb | |
| κιάν’ | και άνω, και εξής, και πέρα | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| όντες | όταν | ||
| παρ’γορίαν | παρηγοριά | ||
| πελιάδες | βάσανα, σκοτούρες | bela | |
| πόνι͜α | πόνοι | ||
| πουλόπα | πουλάκια | ||
| τακάτ’ | δύναμη, αντοχή | takat/ṭāḳat | |
| τριγυλίστε | (προστ.) τριγυρίστε, περιτριγυρίστε | ||
| τυρα̤ννίεσαι | τυραννιέσαι, ταλαιπωριέσαι | ||
| ψ̌η | ψυχή |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αέτσ’ | έτσι | ||
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| αναπάεται | αναπαύεται, ξεκουράζεται | ||
| ας σ’ | (ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα | ||
| γεράδες | πληγές, τραύματα | yara | |
| γιαρ | αγαπητός/ή/ό, αγάπη | yâr | |
| εγεννέθα | γεννήθηκα | ||
| εκάεν | κάηκε | ||
| εμά | δικά μου | ||
| επέμ’νε | απόμεινε | ||
| έτονε | ήταν | ||
| ευτάγω | κάνω, φτιάχνω | εὐθειάζω | |
| έχ̌’ | έχει | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καρίπ’ | μοναχικό, ορφανό, εξαθλιωμένο | garip/ġarīb | |
| κιάν’ | και άνω, και εξής, και πέρα | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| όντες | όταν | ||
| παρ’γορίαν | παρηγοριά | ||
| πελιάδες | βάσανα, σκοτούρες | bela | |
| πόνι͜α | πόνοι | ||
| πουλόπα | πουλάκια | ||
| τακάτ’ | δύναμη, αντοχή | takat/ṭāḳat | |
| τριγυλίστε | (προστ.) τριγυρίστε, περιτριγυρίστε | ||
| τυρα̤ννίεσαι | τυραννιέσαι, ταλαιπωριέσαι | ||
| ψ̌η | ψυχή |

