Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Είνας τρυγόνα κελαηδεί σην ακροποταμέαν Νασάν που πάει ευρήκ’ α̤τεν το βράδον σην φωλέαν Χέι, χέι, χέι τα κοσσάρας, ξ̌ι, ξ̌ι τα πετεινάρα̤ Ξ̌ι, ξ̌ι, ξ̌ι τα κοσσάρας, χέι, χέι τα πετεινάρα̤ Άφ’ς τον κύρη σ’ και τη μάνα σ’ και ρούξον σην εγκάλα̤ μ’ Αρνί μ’, κρύον νερόν είσαι, ν’ αηλί π’ έν’ διψασμένος Νασάν που κείται μετ’ εσέν και σ’κούται νυσταγμένος Χέι, χέι, χέι τα κοσσάρας, ξ̌ι, ξ̌ι τα πετεινάρα̤ Ξ̌ι, ξ̌ι, ξ̌ι τα κοσσάρας, χέι, χέι τα πετεινάρα̤ Άφ’ς τον κύρη σ’ και τη μάνα σ’ και ρούξον σην εγκάλα̤ μ’ Έρθα, πουλί μ’, ση μαχαλά σ’, έρθα ση γειτονία σ’ Κανείς ’κι κουίζ’ τ’ όνομα σ’ ν’ ακούω τη λαλία σ’ Χέι, χέι, χέι τα κοσσάρας, ξ̌ι, ξ̌ι τα πετεινάρα̤ Ξ̌ι, ξ̌ι, ξ̌ι τα κοσσάρας, χέι, χέι τα πετεινάρα̤ Άφ’ς τον κύρη σ’ και τη μάνα σ’ και ρούξον σην εγκάλα̤ μ’
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| ακροποταμέαν | ακροποταμιά | ||
| α̤τεν | αυτήν | ||
| άφ’ς | (προστ.) άφησε | ||
| βράδον | βράδυ | ||
| εγκάλα̤ | αγκαλιά | ||
| είνας | ένας/μία | ||
| έν’ | είναι | ||
| έρθα | ήρθα | ||
| ευρήκ’ | βρίσκω/ει | ||
| κείται | κείτεται, ξαπλώνει | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κοσσάρας | (πληθ.) κότες, (γεν.) κότας, οι κλώσσες (ιδιωμ.Νικόπολης) | ||
| κουίζ’ | φωνάζω/ει, λαλώ/εί, καλώ/εί κπ ονομαστικά | ||
| λαλία | λαλιά, φωνή | ||
| μαχαλά | γειτονιά | mahalle/maḥalle | |
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| νασάν | χαρά σε | ||
| ρούξον | (προστ.) πέσε | ||
| σ’κούται | σηκώνεται | ||
| τρυγόνα | το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| φωλέαν | φωλιά |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| ακροποταμέαν | ακροποταμιά | ||
| α̤τεν | αυτήν | ||
| άφ’ς | (προστ.) άφησε | ||
| βράδον | βράδυ | ||
| εγκάλα̤ | αγκαλιά | ||
| είνας | ένας/μία | ||
| έν’ | είναι | ||
| έρθα | ήρθα | ||
| ευρήκ’ | βρίσκω/ει | ||
| κείται | κείτεται, ξαπλώνει | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κοσσάρας | (πληθ.) κότες, (γεν.) κότας, οι κλώσσες (ιδιωμ.Νικόπολης) | ||
| κουίζ’ | φωνάζω/ει, λαλώ/εί, καλώ/εί κπ ονομαστικά | ||
| λαλία | λαλιά, φωνή | ||
| μαχαλά | γειτονιά | mahalle/maḥalle | |
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| νασάν | χαρά σε | ||
| ρούξον | (προστ.) πέσε | ||
| σ’κούται | σηκώνεται | ||
| τρυγόνα | το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| φωλέαν | φωλιά |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 