Στιχουργοί: Χρύσανθος Θεοδωρίδης
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Η νύφε και -ν- ο γαμπρόν πάν’ σα στεφανώματα Η εγκάλα̤ το γλυκύν έν’ σα ξημερώματα Και -ν- απάν’ σο μεσημέρ’, ο γαμπρόν ψωνίζ’ και φέρ’ Η νύφε σ’κούται μαειρεύ’, ατός θέλ’ να μασχαρεύ’ - Γάρη, τα φιλέματα σ’ είν’ γλυκέα άμον μέλ’! - Άντρα μ’, τα χαϊδέματα σ’ όχι απάν’ σο μεσημέρ’ Άφ’ς με ας στρώνω τραπέζ’, μη φογάσαι, ’κ’ έν’ μαλέζ’! Και -ν- όντες θα σκοτεινεύ’ εις τον άλλον θα λελεύ’
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| απάν’ | πάνω | ||
| ατός | αυτός | ||
| άφ’ς | (προστ.) άφησε | ||
| γάρη | (κλητ.) Ε! γυναίκα | karı | |
| γλυκέα | (επιρρ.) γλυκά | ||
| γλυκύν | γλυκιά/ό | ||
| εγκάλα̤ | αγκαλιά | ||
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| έν’ | είναι | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| λελεύ’ | χαίρομαι/εται | ||
| μαειρεύ’ | μαγειρεύει | ||
| μαλέζ’ | υδαρής χυλός, αλευρόσουπα | ||
| μασχαρεύ’ | αστειεύεται, διακωμωδεί | maskara/masḫara | |
| μέλ’ | μέλι | ||
| νύφε | νύφη | ||
| όντες | όταν | ||
| σκοτεινεύ’ | σκοτεινιάζει | ||
| σ’κούται | σηκώνεται | ||
| φέρ’ | φέρνω/ει | ||
| φιλέματα | φιλιά | ||
| φογάσαι | φοβάσαι |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| απάν’ | πάνω | ||
| ατός | αυτός | ||
| άφ’ς | (προστ.) άφησε | ||
| γάρη | (κλητ.) Ε! γυναίκα | karı | |
| γλυκέα | (επιρρ.) γλυκά | ||
| γλυκύν | γλυκιά/ό | ||
| εγκάλα̤ | αγκαλιά | ||
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| έν’ | είναι | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| λελεύ’ | χαίρομαι/εται | ||
| μαειρεύ’ | μαγειρεύει | ||
| μαλέζ’ | υδαρής χυλός, αλευρόσουπα | ||
| μασχαρεύ’ | αστειεύεται, διακωμωδεί | maskara/masḫara | |
| μέλ’ | μέλι | ||
| νύφε | νύφη | ||
| όντες | όταν | ||
| σκοτεινεύ’ | σκοτεινιάζει | ||
| σ’κούται | σηκώνεται | ||
| φέρ’ | φέρνω/ει | ||
| φιλέματα | φιλιά | ||
| φογάσαι | φοβάσαι |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 