Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Θα πάω σ’ έναν έρημον, [Ωχ! και πουλί μ’, ξαν αρνί μ’] σ’ έναν ισίζ’κον τόπον [Άτσ̌απα και γιατί;] Όθεν ’κι κελαηδεί πουλίν, [Ωχ! και ν’ αηλί, ξαν ν’ αηλί] όθεν ’κι πάει λαλόπον [Άτσ̌απα και γιατί;/Έλα, ψ̌ήκα μ’, μετ’ εμέν] Εμέν ασκέρ’ εποίκανε [Ωχ! και πουλί μ’, ξαν αρνί μ’] θα πάω στο Γιεμένι¹ [Άτσ̌απα και γιατί;] Τ’ άκλερον το σπαλερόπο σ’ [Ωχ! και πουλί μ’, ξαν αρνί μ’] ποίος θα λύν’ και δένει [Άτσ̌απα και γιατί;/Έλα, ψ̌ήκα μ’, πουλί μ’, μετ’ εμέν] [Γειά σου Λάμπη Αναστασιάδη με την κεμεντζ̌έ σ’!] Βάλεν σ’ ωτία σ’ σκουλαρίκ’, [Ωχ! και πουλί μ’, ξαν αρνί μ’] σο χ̌ερόπο σ’ βραχ̌ιόλι [Άτσ̌απα και γιατί;] Να ένουμ’νε, Σ̌ιχούνα μου, [Ωχ! και πουλί μ’, ξαν αρνί μ’] τη σπαλέρι σ’ τ’ αστάρι² [Άτσ̌απα και γιατί;/Έλα, πουλί μ’, ψ̌ήκα μ’, μετ’ εμέν]
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| άκλερον | άκληρο, φτωχό, δύστυχο, ταλαίπωρο | ||
| ασκέρ’ | σώμα στρατού, συνεκδ. η στρατιωτική θητεία | asker/ʿasker | |
| αστάρι | φόδρα | astar/āster | |
| άτσ̌απα | άραγε, αναρωτιέμαι | acaba/ʿacebā | |
| βάλεν | (προστ.) βάλε | ||
| ένουμ’νε | έγινα | ||
| εποίκανε | έκαναν, έφτιαξαν | ποιέω-ῶ | |
| ισίζ’κον | ερημικό, απομονωμένο | ıssız | |
| κεμεντζ̌έ | λύρα | kemençe/kemānçe | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| λαλόπον | λαλιά, φωνή | ||
| λύν’ | λύνει, λιώνει | ||
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| ξαν | πάλι, ξανά | ||
| όθεν | όπου, οπουδήποτε, σε όποιον | ||
| ποίος | (ερωτημ.) ποιός, (αναφ.αντων.) όποιος | ||
| Σ̌ιχούνα | γυναικείο όνομα | ||
| σπαλέρι | μέρος γυναικείας ενδυμασίας αυτοτελές που χρησιμεύει ως κάλυμμα του στήθους | spalliera | |
| σπαλερόπο | μέρος γυναικείας ενδυμασίας αυτοτελές που χρησιμεύει ως κάλυμμα του στήθους | spalliera | |
| χ̌ερόπο | χεράκι | ||
| ψ̌ήκα | ψυχούλα | ||
| ωτία | αυτιά |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| άκλερον | άκληρο, φτωχό, δύστυχο, ταλαίπωρο | ||
| ασκέρ’ | σώμα στρατού, συνεκδ. η στρατιωτική θητεία | asker/ʿasker | |
| αστάρι | φόδρα | astar/āster | |
| άτσ̌απα | άραγε, αναρωτιέμαι | acaba/ʿacebā | |
| βάλεν | (προστ.) βάλε | ||
| ένουμ’νε | έγινα | ||
| εποίκανε | έκαναν, έφτιαξαν | ποιέω-ῶ | |
| ισίζ’κον | ερημικό, απομονωμένο | ıssız | |
| κεμεντζ̌έ | λύρα | kemençe/kemānçe | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| λαλόπον | λαλιά, φωνή | ||
| λύν’ | λύνει, λιώνει | ||
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| ξαν | πάλι, ξανά | ||
| όθεν | όπου, οπουδήποτε, σε όποιον | ||
| ποίος | (ερωτημ.) ποιός, (αναφ.αντων.) όποιος | ||
| Σ̌ιχούνα | γυναικείο όνομα | ||
| σπαλέρι | μέρος γυναικείας ενδυμασίας αυτοτελές που χρησιμεύει ως κάλυμμα του στήθους | spalliera | |
| σπαλερόπο | μέρος γυναικείας ενδυμασίας αυτοτελές που χρησιμεύει ως κάλυμμα του στήθους | spalliera | |
| χ̌ερόπο | χεράκι | ||
| ψ̌ήκα | ψυχούλα | ||
| ωτία | αυτιά |
¹ Υεμένη ² Ακούγεται πιθ. εκ παραδρομής να τραγουδάει «το στόρι»
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 