Σιδερόκαστρον - Πορόια σο Μπέλες απάν’

Σιδερόκαστρον, Πορόια,
σο Μπέλες απάν’
κορίτσ̌ι͜α και παλληκάρι͜α
πολλά εχάθαν
Οι μανάδες αναμέν’νε
τα παιδία τουν
Αφκά σα καφούλι͜α εφέκαν
τα κορμία τουν

Οι μανάδες κλαίν’, βαρκίζ’νε
και μοιρολογούν
Τα δάκρυ͜α τουν ετσουρώθαν,
άλλο ’κ’ επορούν
Πώς εχάθαν τα παιδία
σο Μπέλες απάν’
και ’κι ξέρ’νε πού κέσ’ ’βρίγουν’,
σ’ όποιον ρακάν’;

Το Μπέλες, μάνα μ’, επότ’σαν
με τα αίματα
τα παιδία ντ’ εσκοτώθαν
’Κ’ είναι ψέματα!
Τ’ ορμία αναστενάζ’νε
ας σοι σκοτωμέντς
Μάνα, κόψον τα ελπίδας,
άλλο μ’ αναμέντς

Άλλ’ τρέχ’νε σο «Έντεκα»,
σο σαράντα εφτά 
κι άλλ’ τρέχ’νε σο «Τριεθνές»¹,
σην τεπέν απάν’
Κι άλλ’ τρέχ’νε ση «Μαύρη Πέτρα»,
σο Λόζ απαγκέσ’
να ευρήκ’νε τα παιδία
σα καφούλι͜α κέσ’