Λελεύω την ψ̌η σ’

Απάν’ σα ποδαρέας ι-σ’,
γιαβρί μ’, θα πάω χάμαι
Κανείς πα μ’ εγροικούν ατο
το σεβνταλούχ’ ντ’ ευτάμε

♫

Το κορίτσ’ δεκαοχτώ χρονών
[αμάν, αμάν]
τη μάνα τ’ς λέει «θ’ αντρίζω»
[έλα μετ’ εμέν]
Αΐκον έμορφον κορίτσ’
[αμάν, αμάν]
εγώ να ποδεδίζω
[έλα μετ’ εμέν]

Θεία μ’, την κουτσ̌ή σ’ [γιαβρόπο μ’]
εγώ χουζμετσ̌ής
Κατί δί’ς μ’ ατεν,θειΐτσα μ’;
Λελεύω την ψ̌η σ’!
Κατί δί’ς μ’ ατε ένα βράδον;
ας έν’ για την ψ̌η σ’