Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Τέρε με, μάνα μ’, τέρε με τέρε με και συ, θεία Αχπάσκουμαι σ’ ανταρτικά ζωσμένος τα σπαθία Σο φιστάνι σ’ να έμ’ ραφίδ’ ση γούλα σ’ ζινιχ̌όπον Σο κρεβάτι σ’ απάν’ και κα’ να έμ’ το γεργανόπον [έλα -ν- έλα] να έμ’ το γεργανόπον Ραχ̌όπα, ντό τερείτε με γαρίπ’κα κρύα-κρύα; Εγώ -ν- όνταν ελέπω σας χ̌αίρεται -ν- η καρδία μ’ Ν’ αηλί εμέν, μανίτσα μου, το καρδόπο μ’ εκάεν Αρ’ άμον το Καράκαπαν χ̌ι͜ονόπον εσ̌κεπάεν
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| απάν’ | πάνω | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| αχπάσκουμαι | αναχωρώ, φεύγω, κινώ για | ||
| γαρίπ’κα | ξένα, μοναχικά, φτωχά, ανήμπορα | garip/ġarīb | |
| γεργανόπον | παπλωματάκι | yorgan | |
| γούλα | λαιμός | gula | |
| εκάεν | κάηκε | ||
| ελέπω | βλέπω | ||
| έμ’ | ήμουν | ||
| εσ̌κεπάεν | σκεπάστηκε | ||
| ζινιχ̌όπον | μικρό στολίδι | ziynet/zīnet | |
| κα’ | κάτω | ||
| Καράκαπαν | ονομασία βουνού στην σημ. Τουρκία, στα ανατολικά όρια της Άνω Ματσούκας και με υψόμετρο 2,4 χλμ | Karakaban< kara (=μαύρο) + kaban (կաբան=κορυφή, απότομος λόφος) | |
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| όνταν | όταν | ||
| ραφίδ’ | κλωστή, νήμα | ||
| ραχ̌όπα | ραχούλες, βουνά | ||
| σπαθία | σπαθιά | ||
| τέρε | (προστ.) κοίταξε | ||
| τερείτε | κοιτάτε | ||
| φιστάνι | φουστάνι | fistan<fustān<piştān | |
| χ̌ι͜ονόπον | χιονάκι |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| απάν’ | πάνω | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| αχπάσκουμαι | αναχωρώ, φεύγω, κινώ για | ||
| γαρίπ’κα | ξένα, μοναχικά, φτωχά, ανήμπορα | garip/ġarīb | |
| γεργανόπον | παπλωματάκι | yorgan | |
| γούλα | λαιμός | gula | |
| εκάεν | κάηκε | ||
| ελέπω | βλέπω | ||
| έμ’ | ήμουν | ||
| εσ̌κεπάεν | σκεπάστηκε | ||
| ζινιχ̌όπον | μικρό στολίδι | ziynet/zīnet | |
| κα’ | κάτω | ||
| Καράκαπαν | ονομασία βουνού στην σημ. Τουρκία, στα ανατολικά όρια της Άνω Ματσούκας και με υψόμετρο 2,4 χλμ | Karakaban< kara (=μαύρο) + kaban (կաբան=κορυφή, απότομος λόφος) | |
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| όνταν | όταν | ||
| ραφίδ’ | κλωστή, νήμα | ||
| ραχ̌όπα | ραχούλες, βουνά | ||
| σπαθία | σπαθιά | ||
| τέρε | (προστ.) κοίταξε | ||
| τερείτε | κοιτάτε | ||
| φιστάνι | φουστάνι | fistan<fustān<piştān | |
| χ̌ι͜ονόπον | χιονάκι |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 