Γιά μάισσα μάνα εποίκε σε

Εσύ εμέναν έλεες
καν’νάν ’κι καλατσ̌εύω
Με τ’ ομματόπα μ’ είδα σε
τον Θεό σ’ ’κ’ ινανεύω

Καλογερίτ’κα θα φορώ
την καρδι͜ά σ’ θα μαυρύνω
Σ’ εσέν ντο έχω τη σεβντάν
πουλόπο μ’, θα τρανύνω

Γιά μαϊσσομάνα ’ποίκε σε
γιά μαϊσσωμένον είσαι
Ση κυρού σ’ και σο τσ̌όλ’ απέσ’
όσον πόσον θα κείσαι;

Εγώ -ν- είμαι ραχ̌όπουλον
ση δείσα μαθεμένον
Σ’ έναν έμορφον κορτσόπον
είμαι σουμαδεμένον