Εσκάλωσεν τσ̌ισ̌ελεεύ’
Στιχουργοί: Λευτέρης Αμανατίδης | Παναγιώτης Χατζηθεοδωρίδης
Συνθέτες: Λευτέρης Αμανατίδης
Στιχουργοί: Λευτέρης Αμανατίδης | Παναγιώτης Χατζηθεοδωρίδης
Συνθέτες: Λευτέρης Αμανατίδης
Εσκάλωσεν τσ̌ισ̌ελεεύ’, θα βρέχουν τα χορτάρι͜α Μικροί, τρανοί ερρούξανε και τρέχ’νε στα παρχάρι͜α Έπαρ’ με, αρνόπο μ’, μετ’ εσέν, θ’ ευτάγω σε γιαρτίμ -ι Κι αν δί’ς με έναν φίλεμαν, έπαρ’ τ’ εμόν την ψ̌ην -ι Σίτ’ επέγ’νεν, σίτ’ έλεεν ελύεν η φοτά ’θε Εκλίστα κα’ να δέν’ ατο κι ατό έφυεν η χρά ’θε Να ποδεδίζω σε, κουτσ̌ή, και τσ̌ακλαρομματία Με τα τσ̌ακλάρι͜α τ’ ομμάτι͜α σ’ έκαψες την καρδία μ’
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αρνόπο | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| βρέχουν | βρέχονται | ||
| γιαρτίμ | βοήθεια, υποστήριξη, συμπαράσταση | yardım | |
| δέν’ | δένω/ει | ||
| δί’ς | δίνεις | ||
| εκλίστα | έσκυψα, έκλινα | ||
| έλεεν | έλεγε | ||
| ελύεν | λύθηκε, έλιωσε | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έπαρ’ | (προστ.) πάρε | ||
| επέγ’νεν | πήγαινε, προχωρούσε, έφευγε | ||
| ερρούξανε | έπεσαν | ||
| εσκάλωσεν | ξεκίνησε, άρχισε, εκκίνησε ένα έργο/δουλειά | ||
| ευτάγω | κάνω, φτιάχνω | εὐθειάζω | |
| έφυεν | έφυγε | ||
| ’θε | του/της | ||
| κα’ | κάτω | ||
| κουτσ̌ή | κόρη | ||
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| να ποδεδίζω | να χαρώ κπ | ||
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| παρχάρι͜α | ορεινοί τόποι θερινής βοσκής | ||
| ποδεδίζω | (ενεργ. και μέση) χαίρομαι, απολαμβάνω, προσκυνώ | από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ) | |
| ποδεδίζω σε | να σε χαρώ | από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ) | |
| σίτ’ | καθώς, ενώ | σόταν<εις όταν | |
| τρέχ’νε | τρέχουν | ||
| τσ̌ακλάρι͜α | γκριζωπά μπλε, γαλανά | çakırlar | |
| τσ̌ακλαρομματία | αυτή που έχει γκριζωπά μπλε ή γαλανά μάτια | çakırlar | |
| τσ̌ισ̌ελεεύ’ | ψιχαλίζει | çiselemek | |
| φίλεμαν | φιλί | ||
| φοτά | μέρος γυναικείας ενδυμασίας που έμπαινε πάνω από το λαχόρι, το ζωνάρι το οποίο έδεναν οι γυναίκες τριγωνικά στη μέση τους πάνω από τη ζιπούνα, γεν. ποδιά | futa | |
| χρά | χροιά, το χρώμα του δέρματος, όψη | ||
| ψ̌ην | ψυχή |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αρνόπο | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| βρέχουν | βρέχονται | ||
| γιαρτίμ | βοήθεια, υποστήριξη, συμπαράσταση | yardım | |
| δέν’ | δένω/ει | ||
| δί’ς | δίνεις | ||
| εκλίστα | έσκυψα, έκλινα | ||
| έλεεν | έλεγε | ||
| ελύεν | λύθηκε, έλιωσε | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έπαρ’ | (προστ.) πάρε | ||
| επέγ’νεν | πήγαινε, προχωρούσε, έφευγε | ||
| ερρούξανε | έπεσαν | ||
| εσκάλωσεν | ξεκίνησε, άρχισε, εκκίνησε ένα έργο/δουλειά | ||
| ευτάγω | κάνω, φτιάχνω | εὐθειάζω | |
| έφυεν | έφυγε | ||
| ’θε | του/της | ||
| κα’ | κάτω | ||
| κουτσ̌ή | κόρη | ||
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| να ποδεδίζω | να χαρώ κπ | ||
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| παρχάρι͜α | ορεινοί τόποι θερινής βοσκής | ||
| ποδεδίζω | (ενεργ. και μέση) χαίρομαι, απολαμβάνω, προσκυνώ | από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ) | |
| ποδεδίζω σε | να σε χαρώ | από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ) | |
| σίτ’ | καθώς, ενώ | σόταν<εις όταν | |
| τρέχ’νε | τρέχουν | ||
| τσ̌ακλάρι͜α | γκριζωπά μπλε, γαλανά | çakırlar | |
| τσ̌ακλαρομματία | αυτή που έχει γκριζωπά μπλε ή γαλανά μάτια | çakırlar | |
| τσ̌ισ̌ελεεύ’ | ψιχαλίζει | çiselemek | |
| φίλεμαν | φιλί | ||
| φοτά | μέρος γυναικείας ενδυμασίας που έμπαινε πάνω από το λαχόρι, το ζωνάρι το οποίο έδεναν οι γυναίκες τριγωνικά στη μέση τους πάνω από τη ζιπούνα, γεν. ποδιά | futa | |
| χρά | χροιά, το χρώμα του δέρματος, όψη | ||
| ψ̌ην | ψυχή |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 