Χάιτε ομάλια

Την τύχη μ’ θα κατηγορώ,
λέγω «ν’ αηλί εμέναν!»
Τα κορτσόπα ντ’ εγάπεσα
όλια σουμαδεμένα

Όι! Χάιτε ομάλια, ομάλια, ομάλια,
έλα ας πάμε, κορτσόπον
Ασ’ εμέν ξάι μη φοάσαι,
είμαι καλόν παιδόπον

Ξαν θ’ απομένω μαναχός,
τσ̌ούξον με εσύ, μανίτσα μ’
Τερεί και παλαλά ευτάει
τ’ εμόν η τρυγονίτσα

Όι! Χάιτε ομάλια, ομάλια, ομάλια,
έλα ας πάμε, κορτσόπον
Ασ’ εμέν ξάι μη φοάσαι,
είμαι καλόν παιδόπον

Τη γην άν’ κα’ εποίκα ’το,
του κάκου αραεύω
Θ’ απιδι͜αβαίνω τα ραχ̌ι͜ά
’ς σ’ ανθρώπ’ς μακρά να φεύω

Όι! Χάιτε ομάλια, ομάλια, ομάλια,
έλα ας πάμε, κορτσόπον
Ασ’ εμέν ξάι μη φοάσαι,
είμαι καλόν παιδόπον

Τσ̌αρέν η τύχη μ’ άλλο ’κ’ έχ̌’,
’γώ θα καλογερεύω
Σαγλάμι͜α χρόνια ντ’ έφυγαν,
πού κέσ’ να αραεύω;

Όι! Χάιτε ομάλια, ομάλια, ομάλια,
έλα ας πάμε, κορτσόπον
Ασ’ εμέν ξάι μη φοάσαι,
είμαι καλόν παιδόπον