Στιχουργοί: Λευτέρης Αμανατίδης
Συνθέτες: Λευτέρης Αμανατίδης
Εσκάλωσα τραγωδίαν, θαρρείς μοιρολογίαν Ανθρωπίων παράπονα ντο έχ’νε σην καρδίαν Ανθρωπίων παράπονα να λέγω ούλια μίαν Ο Χάρον καμίαν ’κι στέκ’ να κουβαλεί τα ψ̌ήα Τσουπών’ οσπίτι͜α, ’κι νουνίζ’, ’κι κλώσκουνταν καμίαν Τσουπών’ οσπίτι͜α, ’κι νουνίζ’ ντ’ απλούται η ορφανία Ν’ αηλί τη μάναν που τρανύν’ χωρίς τον κύρ’ παιδία Φέρ’ και γερὰ στην ψ̌ην απέσ’, μαχ̌αίρ’ έχ̌’ σην καρδίαν Φέρ’ και γερὰ στην ψ̌ην απέσ’, δέντρον με τα κλαδία Είνας σουμά στη σύνταξην εστάθεν η καρδία τ’ Κι άλλος σίτι͜α εδούλευεν έρθεν βρούλαν, φωτίαν Κι άλλος σίτι͜α εδούλευεν σο τσ̌όλ’ την ξενιτείαν Ν’ αηλί το νέικον παλληκάρ’ ση στράταν π’ εβραδι͜άστεν Κουπίεν τ’ αυτοκίνητον και από ’φκά ετάφεν Κουπίεν τ’ αυτοκίνητον πολλά νωρίς εκλάφτεν
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| ανθρωπίων | ανθρώπων | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| απλούται | απλώνεται | ||
| βρούλαν | φλόγα | brûler | |
| γερὰ | πληγή, τραύμα | yara | |
| εβραδι͜άστεν | βραδιάστηκε | ||
| είνας | ένας/μία | ||
| έρθεν | ήρθε | ||
| εσκάλωσα | ξεκίνησα, άρχισα, εκκίνησα ένα έργο/δουλειά | ||
| εστάθεν | στάθηκε, σταμάτησε | ||
| ετάφεν | ενταφιάστηκε | ||
| έχ̌’ | έχει | ||
| έχ’νε | έχουνε | ||
| καμίαν | ποτέ | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κλώσκουνταν | γυρίζουν, επιστρέφουν | ||
| κουπίεν | αντιστράφηκε, έπεσε μπρούμυτα, χύθηκε | ||
| κύρ’ | πατέρα | ||
| μαχ̌αίρ’ | μαχαίρι | ||
| μίαν | μια φορά | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| νέικον | νέο, νεαρό | ||
| νουνίζ’ | σκέφτεται | ||
| ορφανία | ορφάνια | ||
| οσπίτι͜α | σπίτια | hospitium<hospes | |
| ούλια | όλα | ||
| παιδία | παιδιά | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| σίτι͜α | καθώς, ενώ | σόταν<εις όταν | |
| σουμά | κοντά | ||
| τραγωδίαν | τραγούδι | ||
| τρανύν’ | μεγαλώνω/ει, αναθρέφω/ει | τρανόω-ῶ | |
| τσ̌όλ’ | έρημο, ερημικό | çöl | |
| τσουπών’ | κλείνω/ει | ||
| φέρ’ | φέρνω/ει | ||
| ’φκά | (αφκά) κάτω | ||
| ψ̌ήα | ψυχές, η περιοχή του στέρνου, τα εσώψυχα | ||
| ψ̌ην | ψυχή |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| ανθρωπίων | ανθρώπων | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| απλούται | απλώνεται | ||
| βρούλαν | φλόγα | brûler | |
| γερὰ | πληγή, τραύμα | yara | |
| εβραδι͜άστεν | βραδιάστηκε | ||
| είνας | ένας/μία | ||
| έρθεν | ήρθε | ||
| εσκάλωσα | ξεκίνησα, άρχισα, εκκίνησα ένα έργο/δουλειά | ||
| εστάθεν | στάθηκε, σταμάτησε | ||
| ετάφεν | ενταφιάστηκε | ||
| έχ̌’ | έχει | ||
| έχ’νε | έχουνε | ||
| καμίαν | ποτέ | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κλώσκουνταν | γυρίζουν, επιστρέφουν | ||
| κουπίεν | αντιστράφηκε, έπεσε μπρούμυτα, χύθηκε | ||
| κύρ’ | πατέρα | ||
| μαχ̌αίρ’ | μαχαίρι | ||
| μίαν | μια φορά | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| νέικον | νέο, νεαρό | ||
| νουνίζ’ | σκέφτεται | ||
| ορφανία | ορφάνια | ||
| οσπίτι͜α | σπίτια | hospitium<hospes | |
| ούλια | όλα | ||
| παιδία | παιδιά | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| σίτι͜α | καθώς, ενώ | σόταν<εις όταν | |
| σουμά | κοντά | ||
| τραγωδίαν | τραγούδι | ||
| τρανύν’ | μεγαλώνω/ει, αναθρέφω/ει | τρανόω-ῶ | |
| τσ̌όλ’ | έρημο, ερημικό | çöl | |
| τσουπών’ | κλείνω/ει | ||
| φέρ’ | φέρνω/ει | ||
| ’φκά | (αφκά) κάτω | ||
| ψ̌ήα | ψυχές, η περιοχή του στέρνου, τα εσώψυχα | ||
| ψ̌ην | ψυχή |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 