Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Ν’ αηλί εμέν, μανίτσα μου, ν’ αηλί εμέναν, μάνα! Πόσον καλλίον θ’ έτονε μικρός να αποθάν’να; Ν’ αηλί εμέν, μανίτσα μου, πού έμ’ και πού ευρέθα; Έλυσα τσ’ εγάπ’ς το σπαρέλ’, έπεσα κι εκοιμέθα
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| αποθάν’να | πέθαινα | ||
| εγάπ’ς | αγάπης | ||
| εκοιμέθα | κοιμήθηκα | ||
| έμ’ | ήμουν | ||
| έτονε | ήταν | ||
| ευρέθα | βρέθηκα | ||
| καλλίον | (επίθ.) καλύτερο, (επίρ.) καλύτερα | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| σπαρέλ’ | μέρος γυναικείας ενδυμασίας αυτοτελές που χρησιμεύει ως κάλυμμα του στήθους | spalliera | |
| τσ’ | (ως τση, άρθρο γεν. ενικού) του/της, (ως τσοι, άρθρο αιτ. πληθ.) τις, (ως ερωτημ. τσί;) ποιός; |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| αποθάν’να | πέθαινα | ||
| εγάπ’ς | αγάπης | ||
| εκοιμέθα | κοιμήθηκα | ||
| έμ’ | ήμουν | ||
| έτονε | ήταν | ||
| ευρέθα | βρέθηκα | ||
| καλλίον | (επίθ.) καλύτερο, (επίρ.) καλύτερα | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| σπαρέλ’ | μέρος γυναικείας ενδυμασίας αυτοτελές που χρησιμεύει ως κάλυμμα του στήθους | spalliera | |
| τσ’ | (ως τση, άρθρο γεν. ενικού) του/της, (ως τσοι, άρθρο αιτ. πληθ.) τις, (ως ερωτημ. τσί;) ποιός; |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 