Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Hasan Tunç
Τραγωδώ ρωμαίικα, [όι/πουλί μ’] εκάεν η καρδία μ’ Ας λέγω έναν δύο, [όι/πουλί μ’] έι! κι εσύ μίαν - μίαν Τη Ζύγανας το ραχ̌ίν [όι/πουλί μ’] έκαψεν τ’ εμόν την ψ̌ην Δώ’ με δρόμον να πάγω [όι/πουλί μ’] ατού απάν’ σο ραχ̌ίν Εσύ δι͜αβαίντς σον παρχάρ’, [όι/πουλί μ’] οι μωροί πάντα κλαίγουν Έρχεσαι κατηβαίντς κα’, [όι/πουλί μ’] τα κιοσ̌έδας πα γελούν¹
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| απάν’ | πάνω | ||
| ατού | εκεί (σε τόπο ή σημείο που βρίσκεται σε κάποιο απόσταση) | ||
| δι͜αβαίντς | (για τόπο) περνάς, διασχίζεις, (για χρόνο) περνάς | διαβαίνω | |
| εκάεν | κάηκε | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| κα’ | κάτω | ||
| κατηβαίντς | κατεβαίνεις | ||
| κιοσ̌έδας | γωνίες | köşe/gūşe | |
| κλαίγουν | κλαίνε | ||
| μίαν | μια φορά | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| παρχάρ’ | ορεινός τόπος θερινής βοσκής | ||
| ραχ̌ίν | βουνό, ράχη | ||
| ρωμαίικα | (τουρκ. Rumca) η γλώσσα των Ρωμιών, η ποντιακή γλώσσα, αυτά που είναι των Ρωμιών γενικά | ||
| τραγωδώ | τραγουδάω | ||
| ψ̌ην | ψυχή |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| απάν’ | πάνω | ||
| ατού | εκεί (σε τόπο ή σημείο που βρίσκεται σε κάποιο απόσταση) | ||
| δι͜αβαίντς | (για τόπο) περνάς, διασχίζεις, (για χρόνο) περνάς | διαβαίνω | |
| εκάεν | κάηκε | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| κα’ | κάτω | ||
| κατηβαίντς | κατεβαίνεις | ||
| κιοσ̌έδας | γωνίες | köşe/gūşe | |
| κλαίγουν | κλαίνε | ||
| μίαν | μια φορά | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| παρχάρ’ | ορεινός τόπος θερινής βοσκής | ||
| ραχ̌ίν | βουνό, ράχη | ||
| ρωμαίικα | (τουρκ. Rumca) η γλώσσα των Ρωμιών, η ποντιακή γλώσσα, αυτά που είναι των Ρωμιών γενικά | ||
| τραγωδώ | τραγουδάω | ||
| ψ̌ην | ψυχή |
¹ Έκφραση, «και οι γωνίες γελούν», γελούν τα πάντα
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 