
Στιχουργοί: Γιώργος Ακριτίδης
Συνθέτες: Γιώργος Ακριτίδης
Αχπάσκουμαι και σο στρατόν, έναν κορίτσ’ ’κι αφήν’ με Λέει με «πας κι άλλο ’κ’ έρχεσαι και με τίναν θα κείμαι;» Λέει με «πας κι άλλο ’κ’ έρχεσαι», μίαν κι άλλο ’κι αφήν’ με ’Μώ σε, νέτσ̌η, εσύ Βέρα μετ’ εσέν τη χαρά μ’ εύρα Ατώρα χωρίζ’νε μας, ξάι πώς ’κι νουνίζ’νε μας! Φαντάρος θα πάω -ν- εγώ, εκειαπέσ’ θα κοιμούμαι Κι όντες θα στρώνω το κρεβάτ’ εσέναν θα θυμούμαι ’Μώ σε, νέτσ̌η, εσύ Βέρα μετ’ εσέν τη χαρά μ’ εύρα Ατώρα χωρίζ’νε μας, ξάι πώς ’κι νουνίζ’νε μας! Φαντάρος θα πάω -ν- εγώ, εγόμωσα τα χρόνα̤ Πουλί μ’, ποίσον υπομονήν ακόμαν δύο χρόνα̤ ’Μώ σε, νέτσ̌η, εσύ Βέρα μετ’ εσέν τη χαρά μ’ εύρα Ατώρα χωρίζ’νε μας, ξάι πώς ’κι νουνίζ’νε μας!
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| ατώρα | τώρα | ||
| αφήν’ | αφήνει | ||
| αχπάσκουμαι | αναχωρώ, φεύγω, κινώ για | ||
| εγόμωσα | γέμισα | ||
| εκειαπέσ’ | εκεί μέσα | ||
| εύρα | βρήκα, (ιδιωμ. προστ.) βρες | ||
| θυμούμαι | θυμάμαι | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κείμαι | κείτομαι, ξαπλώνω | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κοιμούμαι | κοιμάμαι | ||
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| μίαν | μια φορά | ||
| μίαν κι άλλο | άλλη μια φορά | ||
| ’μώ | (επιφ.) εκδήλωση έκπληξης, θαυμασμού ή δυσφορίας, βρε! σε καλό σου! | γαμώ | |
| νέτσ̌η | Ε! κόρη, ε! εσύ | ||
| νουνίζ’νε | σκέφτονται | ||
| ξάι | καθόλου | ||
| όντες | όταν | ||
| ποίσον | (προστ.) κάνε, φτιάξε | ποιέω, ποιῶ | |
| τίναν | ποιον/α | ||
| χρόνα̤ | χρόνια | ||
| χωρίζ’νε | χωρίζουν, ξεδιαλέγουν |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| ατώρα | τώρα | ||
| αφήν’ | αφήνει | ||
| αχπάσκουμαι | αναχωρώ, φεύγω, κινώ για | ||
| εγόμωσα | γέμισα | ||
| εκειαπέσ’ | εκεί μέσα | ||
| εύρα | βρήκα, (ιδιωμ. προστ.) βρες | ||
| θυμούμαι | θυμάμαι | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κείμαι | κείτομαι, ξαπλώνω | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κοιμούμαι | κοιμάμαι | ||
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| μίαν | μια φορά | ||
| μίαν κι άλλο | άλλη μια φορά | ||
| ’μώ | (επιφ.) εκδήλωση έκπληξης, θαυμασμού ή δυσφορίας, βρε! σε καλό σου! | γαμώ | |
| νέτσ̌η | Ε! κόρη, ε! εσύ | ||
| νουνίζ’νε | σκέφτονται | ||
| ξάι | καθόλου | ||
| όντες | όταν | ||
| ποίσον | (προστ.) κάνε, φτιάξε | ποιέω, ποιῶ | |
| τίναν | ποιον/α | ||
| χρόνα̤ | χρόνια | ||
| χωρίζ’νε | χωρίζουν, ξεδιαλέγουν |

