Χωρίς εσέν ’κι ’ίνουμαι

Χωρίς εσέν ’κι ’ίνουμαι,
χωρίς εσέν ’κι στέκω
Χωρίς εσέν το κιφάλι μ’
σο μαξιλάρ’ ’κι θέκω

Εγώ τη μάνα σ’ είπα ’το
μικρέσσα ντ’ υπαντρεύ’ς σε;
Τ’ ομμάτι͜α σ’ άνοιξον πορπάτ’,
κάποιος καντουρεύ’ σε

Σο μαντρίν ’κι θα στείλ’ ατο
σο χωράφ’ ’κι θα πάει
και μετ’ εμέν θα έχ’ ατο
το χουσ̌μέτι μ’ θα ’φτάει