Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Σ’ αούτ’ τον κόσμον ντ’ έρθαμε [γιαρ, γιαρ, τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ] θάνατος να μη έτον [Μα την Παναΐαν, λέω!/Παναΐα, Παναΐα μ’!] Άνθρωπον να μ’ εγέρανε [γιαρ, γιαρ, τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ] πάντα νέος να έτον [Μα την Παναΐαν, λέω!] θάνατος να μη έτον [Είπα, μα την Παναΐαν!] Τον κύρη μ’, ξαν, αρ’ έχασα [γιαρ, γιαρ, τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ] τριάντα έξ’ χρονών -ι [Μα την Παναΐαν, λέω!/Παναΐα, Παναΐα μ’!] Η μάνα μ’ πα επέθανεν [γιαρ, γιαρ, τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ] κι επέμ’να ορφανόν -ι [Παναΐα, Παναΐα/Είπα, μα την Παναΐαν!] Αν αποθάνω, γιαβρόπο μ’, [γιαρ, γιαρ, τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ] φόρ’ το μαύρον το τσ̌ίτι σ’ [Μα την Παναΐαν, λέω!/Είπα, μα την Παναΐαν!] Ωρι͜άσον τυραννίεσαι [γιαρ, γιαρ, τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ] και πας κολλί͜εις τ’ οσπίτι σ’ [Μα την Παναΐαν, λέω!/Παναΐα, Παναΐα μ’!]
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αούτ’ | αυτός/ή/ό/ά | ||
| αποθάνω | πεθαίνω | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| γιαβρόπο | μωράκι, μικρούλι, παιδάκι | yavru + -όπον | |
| γιαρ | αγαπητός/ή/ό, αγάπη | yâr | |
| εγέρανε | γερνούσε | ||
| έξ’ | έξω ή ο αριθμός έξι | ||
| επέθανεν | πέθανε | ||
| επέμ’να | απόμεινα | ||
| έρθαμε | ήρθαμε | ||
| έτον | ήταν | ||
| κολλί͜εις | βάζεις φωτιά, καταστρέφεις, κολλάς, πήζεις το γάλα για να γίνει γιαούρτι/τυρί, (επί ανθρώπου) ονοματίζεις | ||
| ξαν | πάλι, ξανά | ||
| οσπίτι | σπίτι | hospitium<hospes | |
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| Παναΐα | Παναγιά | ||
| τσ̌άνουμ | ψυχή μου, αγαπημένε/η μου | canım<can/cān | |
| τσ̌ίτι | μαντίλι κεφαλής | çit | |
| τυραννίεσαι | τυραννιέσαι, ταλαιπωριέσαι | ||
| φόρ’ | (προστ.) φόρεσε | ||
| ωρι͜άσον | (προστ.) πρόσεξε, φύλαξε, φυλάξου |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αούτ’ | αυτός/ή/ό/ά | ||
| αποθάνω | πεθαίνω | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| γιαβρόπο | μωράκι, μικρούλι, παιδάκι | yavru + -όπον | |
| γιαρ | αγαπητός/ή/ό, αγάπη | yâr | |
| εγέρανε | γερνούσε | ||
| έξ’ | έξω ή ο αριθμός έξι | ||
| επέθανεν | πέθανε | ||
| επέμ’να | απόμεινα | ||
| έρθαμε | ήρθαμε | ||
| έτον | ήταν | ||
| κολλί͜εις | βάζεις φωτιά, καταστρέφεις, κολλάς, πήζεις το γάλα για να γίνει γιαούρτι/τυρί, (επί ανθρώπου) ονοματίζεις | ||
| ξαν | πάλι, ξανά | ||
| οσπίτι | σπίτι | hospitium<hospes | |
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| Παναΐα | Παναγιά | ||
| τσ̌άνουμ | ψυχή μου, αγαπημένε/η μου | canım<can/cān | |
| τσ̌ίτι | μαντίλι κεφαλής | çit | |
| τυραννίεσαι | τυραννιέσαι, ταλαιπωριέσαι | ||
| φόρ’ | (προστ.) φόρεσε | ||
| ωρι͜άσον | (προστ.) πρόσεξε, φύλαξε, φυλάξου |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 