.
.
Ξενιτεία

Ορφανίγα

fullscreen
Ανάθεμα και τα μακρά
όθεν ’κι πάει λαλία
[ντό να ’ίνουμαι;]
Τ’ ομμάτι͜α μ’ εσκοτείνεψαν
ας σην αροθυμίαν
[ντό να ’ίνουμαι;]

Ορφανίγα, ορφανίγα
ας σον κύρ’ κι ας ση μάναν
[ντό να ’ίνουμαι;]
Η ορφανία ετυλίεν
ση γούλα μ’ άμον ράμμαν
[ντό να ’ίνουμαι;]

Τ’ εμόν η καρδι͜ά γεραλίν
αν κλαίω θα ματούται
[ντό να ’ίνουμαι;]
Άμον τη λάμπας το γυαλίν
απάν’ να κρού’ς, τσακούται
[ντό να ’ίνουμαι;]
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
άμονσαν, όπως, καθώς ἅμα
απάν’πάνω
αροθυμίαννοσταλγία
ας σηναπ’ την ασό σην (από την)
ας σοναπ’ τον ασό σον (από τον)
γεραλίνπληγωμένο, τραυματισμένο yaralı
γούλαλαιμός gula
εμόνδικός/ή/ό μου ἐμοῦ
εσκοτείνεψανσκοτείνιασαν
ετυλίεντυλίχθηκε
’ίνουμαιγίνομαι
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κρού’ςχτυπάς κρούω
κύρ’πατέρα
λαλίαλαλιά, φωνή
μακρά(επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα
ματούταιματώνει
όθενόπου, οπουδήποτε, σε όποιον
ομμάτι͜αμάτια
ορφανίαορφάνια
ορφανίγαορφάνεψα
ράμμανχοντρή κλωστή, αρμαθιά καπνών περασμένα σε χοντρή κλωστή
τσακούταισπάει
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
άμονσαν, όπως, καθώς ἅμα
απάν’πάνω
αροθυμίαννοσταλγία
ας σηναπ’ την ασό σην (από την)
ας σοναπ’ τον ασό σον (από τον)
γεραλίνπληγωμένο, τραυματισμένο yaralı
γούλαλαιμός gula
εμόνδικός/ή/ό μου ἐμοῦ
εσκοτείνεψανσκοτείνιασαν
ετυλίεντυλίχθηκε
’ίνουμαιγίνομαι
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κρού’ςχτυπάς κρούω
κύρ’πατέρα
λαλίαλαλιά, φωνή
μακρά(επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα
ματούταιματώνει
όθενόπου, οπουδήποτε, σε όποιον
ομμάτι͜αμάτια
ορφανίαορφάνια
ορφανίγαορφάνεψα
ράμμανχοντρή κλωστή, αρμαθιά καπνών περασμένα σε χοντρή κλωστή
τσακούταισπάει

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost