Άλλο μάναν ’κ’ έχω εγώ

Άλλο κανείς ’κι αραεύ’ με
άλλο μάναν ’κ’ έχω εγώ
Εροθύμεσα -ν- ατένεν
ντό να ’φτάγω ’κι ξέρω

Έλα μάνα, έλα μάνα,
κλώστ’ οπίσ’, λελεύω σε!
Όλι͜α ση ζωή μ’ θα ’δίν’να
μόνον να ελέπω σε

Και χωρίς εσέν, μανίτσα μ’
έν’ πολλά και -νε- τσ̌ατίν
Και τα δά̤κρυ͜α μ’ ’κι στεγνούνταν,
η καρδία μ’ έν’ βαρύν

Έλα μάνα, έλα μάνα,
κλώστ’ οπίσ’, λελεύω σε!
Όλι͜α ση ζωή μ’ θα ’δίν’να
μόνον να ελέπω σε

Και τώρα πού είσαι, μάνα;
Λελεύω την καρδία σ’!
Όλεν την ζωή σ’ εδέκες
να τρανύντς τα παιδία σ’

Έλα μάνα, έλα μάνα,
κλώστ’ οπίσ’, λελεύω σε!
Όλι͜α ση ζωή μ’ θα ’δίν’να
μόνον να ελέπω σε

Τα παιδία και τ’ εγγόνι͜α σ’
ζατί ’κι ανασπάλλ’νε σε
Πάνε σο ταφόπο σ’, μάνα μ’,
άφ’νε κερίν για τ’ εσέν

Έλα μάνα, έλα μάνα,
κλώστ’ οπίσ’, λελεύω σε!
Όλι͜α ση ζωή μ’ θα ’δίν’να
μόνον να ελέπω σε

Έκιτι, μάνα, μίαν κι άλλο ας έλεπα σε!