Στιχουργοί: Κώστας Κωνσταντινίδης
Συνθέτες: Γιώργος Δημητριάδης
Τ’ αρνόπο μ’ επαρχάρευεν και σα ψηλά τα ραχ̌ία [Και] Μικρά αρνόπα ωρίαζεν και χτήνι͜α γεσ̌αλία [Και -ν-] Εβγάλλ’νεν και το βούτορον τ’ αρνί μ’ ας σο δουρβάνιν Η ψ̌η μ’ εσαριλεύκουτουν ασ’ τ’ έπινα το τάνιν Το κεμεντζ̌όπο μ’ έπαιζα [και -ν-] απάν’ και σα ρακάνι͜α και ας σα τραγωδίας ι-μ’ εσείουσαν τ’ ορμάνι͜α ’Σκουντούλιζεν η κιμιγιάν ους τα παρχαρομύτι͜α Έκιτι παλαιά καιρούς ζαμάνι͜α και βαχούτι͜α
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| απάν’ | πάνω | ||
| αρνόπα | αρνάκια | ||
| αρνόπο | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| ας σα | απ’ τα | ασό σα (από τα) | |
| ας σο | απ’ το | ασό σο (από το) | |
| ασ’ | από | ||
| βαχούτι͜α | χρόνια, εποχές, καιροί | vakit/vaḳt | |
| βούτορον | βούτυρο | ||
| γεσ̌αλία | καλοθρεμμένα, ευτραφή | ||
| δουρβάνιν | ξύλινο αγγείο μέσα στο οποίο φτιάχνεται το βούτυρο από γάλα ή γιαούρτι | ||
| εβγάλλ’νεν | έβγαζε | ||
| έκιτι | έκφραση αναπόλησης που υποδηλώνει νοσταλγία για κάτι παρελθοντικό | hey gidi | |
| επαρχάρευεν | παραθερίζε σε ορεινό θερινό βοσκότοπο | ||
| εσαριλεύκουτουν | δροσιζόταν | ||
| εσείουσαν | σείονταν, κουνιόντουσαν πέρα δώθε δυνατά | ||
| ζαμάνι͜α | χρόνια | zaman/zamān | |
| κεμεντζ̌όπο | (υποκορ.) λύρα | kemençe/kemānçe | |
| κιμιγιάν | φυτό μυθικό (το οποίο πιστεύεται ότι μεταβάλει μαγικά το γάλα σε βούτυρο ή ότι θεραπεύει όλες τις αρρώστιες), μτφ. κάτι το εξαιρετικά πολύτιμο ή αγαπητό & γι’ αυτό καλά φυλασσόμενο | kimya/kīmyāʾ<χύμα < χέω | |
| ορμάνι͜α | δάση | orman | |
| ους | ως, μέχρι | ||
| παρχαρομύτι͜α | οι κορυφές του παρχαριού | ||
| ρακάνι͜α | γήλοφοι | ||
| ραχ̌ία | ράχες, βουνά | ||
| ’σκουντούλιζεν | (εσκουντούλιζεν) ευωδίαζε | ||
| τάνιν | το υγρό υπόλειμμα ορού γάλακτος ή κρέμας μετά το ανακάτεμα του βουτύρου | Թան (tan)=λιώνω, ρέω | |
| τραγωδίας | τραγούδια | ||
| χτήνι͜α | αγελάδες | ||
| ψ̌η | ψυχή | ||
| ωρίαζεν | πρόσεχε, φύλαγε, επέβλεπε |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| απάν’ | πάνω | ||
| αρνόπα | αρνάκια | ||
| αρνόπο | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| ας σα | απ’ τα | ασό σα (από τα) | |
| ας σο | απ’ το | ασό σο (από το) | |
| ασ’ | από | ||
| βαχούτι͜α | χρόνια, εποχές, καιροί | vakit/vaḳt | |
| βούτορον | βούτυρο | ||
| γεσ̌αλία | καλοθρεμμένα, ευτραφή | ||
| δουρβάνιν | ξύλινο αγγείο μέσα στο οποίο φτιάχνεται το βούτυρο από γάλα ή γιαούρτι | ||
| εβγάλλ’νεν | έβγαζε | ||
| έκιτι | έκφραση αναπόλησης που υποδηλώνει νοσταλγία για κάτι παρελθοντικό | hey gidi | |
| επαρχάρευεν | παραθερίζε σε ορεινό θερινό βοσκότοπο | ||
| εσαριλεύκουτουν | δροσιζόταν | ||
| εσείουσαν | σείονταν, κουνιόντουσαν πέρα δώθε δυνατά | ||
| ζαμάνι͜α | χρόνια | zaman/zamān | |
| κεμεντζ̌όπο | (υποκορ.) λύρα | kemençe/kemānçe | |
| κιμιγιάν | φυτό μυθικό (το οποίο πιστεύεται ότι μεταβάλει μαγικά το γάλα σε βούτυρο ή ότι θεραπεύει όλες τις αρρώστιες), μτφ. κάτι το εξαιρετικά πολύτιμο ή αγαπητό & γι’ αυτό καλά φυλασσόμενο | kimya/kīmyāʾ<χύμα < χέω | |
| ορμάνι͜α | δάση | orman | |
| ους | ως, μέχρι | ||
| παρχαρομύτι͜α | οι κορυφές του παρχαριού | ||
| ρακάνι͜α | γήλοφοι | ||
| ραχ̌ία | ράχες, βουνά | ||
| ’σκουντούλιζεν | (εσκουντούλιζεν) ευωδίαζε | ||
| τάνιν | το υγρό υπόλειμμα ορού γάλακτος ή κρέμας μετά το ανακάτεμα του βουτύρου | Թան (tan)=λιώνω, ρέω | |
| τραγωδίας | τραγούδια | ||
| χτήνι͜α | αγελάδες | ||
| ψ̌η | ψυχή | ||
| ωρίαζεν | πρόσεχε, φύλαγε, επέβλεπε |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 