Πουλόπο μ’, μ’ έναν τέρεμα σ’

Πουλόπο μ’, μ’ ένα τέρεμα σ’
εντώκεν η καρδία μ’
Συντρομάζ’νε τα γόνατα μ’,
εκόπεν η λαλία μ’

Έρθες εσέβες ση στράτα μ’,
τ’ εμόν τ’ αχούλ’ επέρες
Εγώ εσέν ντ’ εγάπανα,
εσύ ατό εξέρ’νες

Τερώ τ’ ομμάτι͜α σ’ τ’ έμορφα,
τερώ ντο τσ̌αρτιλίζ’νε
Ελέπ’ ατα και καίγουμαι,
το ψ̌όπο μ’ τυρι͜αννίζ’νε

Έρθες εσέβες ση στράτα μ’,
τ’ εμόν τ’ αχούλ’ επέρες
Εγώ εσέν ντ’ εγάπανα,
εσύ ατό εξέρ’νες

Ατά τ’ ομμάτι͜α σ’ τ’ έμορφα
εποίκανε ζεμίας
Εκλαίντσανε σεβνταλήδες,
έκαψανε καρδίας

Έρθες εσέβες ση στράτα μ’,
τ’ εμόν τ’ αχούλ’ επέρες
Εγώ εσέν ντ’ εγάπανα,
εσύ ατό εξέρ’νες

Άμον τ’ άνοιξης χελιδόν’
’φώλεψες σο καρδόπο μ’
Εποίκα τόπον ση ζωή μ’
να ’ίνεσαι τ’ εσ̌όπο μ’

Έρθες εσέβες ση στράτα μ’,
τ’ εμόν τ’ αχούλ’ επέρες
Εγώ εσέν ντ’ εγάπανα,
εσύ ατό εξέρ’νες