
Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Σην ξενιτείαν σα μακρά [ν’ αηλί εμέν!] κανείς ’κι καλατσ̌εύ’ σε [ντό να ’ίνουμαι;] Απέσ’ σα στράτας ν’ αποθάντς [ν’ αηλί εμέν!] κανείς ’κι γιανασ̌εύ’ σε [ντό να ’ίνουμαι;] Ε! ουρανέ μ’, ντ’ εποίκα σε [ν’ αηλί εμέν!] και ’κι χαρεντερί͜εις με; [ντό να ’ίνουμαι;] Και σ’ έρημον τον τόπο μου [ν’ αηλί εμέν!] γιατί ’κι πας κρεμί͜εις με; [ντό να ’ίνουμαι;/θα σκοτώνω σε!]
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| απέσ’ | μέσα | ||
| αποθάντς | πεθάνεις | ||
| γιανασ̌εύ’ | πλησιάζω/ει, πλευρίζει | yanaşmak | |
| εποίκα | έκανα, έφτιαξα | ποιέω-ῶ | |
| ’ίνουμαι | γίνομαι | ||
| καλατσ̌εύ’ | μιλάω/ει, συνομιλώ/ει, συζητώ/άει | keleci=καλός λόγος (Παλαιά Τουρκική Ανατολίας) | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κρεμί͜εις | γκρεμίζεις, ρίχνεις κάποιον | ||
| μακρά | (επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| στράτας | (ονομ.) δρόμοι, (αιτ.) δρόμους | ||
| χαρεντερί͜εις | χαροποιείς, ψυχαγωγείς |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| απέσ’ | μέσα | ||
| αποθάντς | πεθάνεις | ||
| γιανασ̌εύ’ | πλησιάζω/ει, πλευρίζει | yanaşmak | |
| εποίκα | έκανα, έφτιαξα | ποιέω-ῶ | |
| ’ίνουμαι | γίνομαι | ||
| καλατσ̌εύ’ | μιλάω/ει, συνομιλώ/ει, συζητώ/άει | keleci=καλός λόγος (Παλαιά Τουρκική Ανατολίας) | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κρεμί͜εις | γκρεμίζεις, ρίχνεις κάποιον | ||
| μακρά | (επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| στράτας | (ονομ.) δρόμοι, (αιτ.) δρόμους | ||
| χαρεντερί͜εις | χαροποιείς, ψυχαγωγείς |

