Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Τ’ εμόν το ψ̌όπον θα εβγαίν’ ση ξενιτει͜άς το δρόμον Έλα, πουλί μ’, και τη χαράν εσύ θα δί’ς με μόνον Έναν ημέραν ’κι δι͜αβαίν’ να μη αναστενάζω Η ξενιτειά τρανόν γομάρ’, σ’ ατό πώς να βαστάζω;
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| γομάρ’ | φορτίο (από ξύλο ή χόρτα) που το έφεραν στην πλάτη ή στην ράχη ζώου | ||
| δι͜αβαίν’ | (για τόπο) περνάει/ώ, διασχίζει/ω, (για χρόνο) περνάει/ώ | διαβαίνω | |
| δί’ς | δίνεις | ||
| εβγαίν’ | βγαίνει | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ψ̌όπον | ψυχούλα |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| γομάρ’ | φορτίο (από ξύλο ή χόρτα) που το έφεραν στην πλάτη ή στην ράχη ζώου | ||
| δι͜αβαίν’ | (για τόπο) περνάει/ώ, διασχίζει/ω, (για χρόνο) περνάει/ώ | διαβαίνω | |
| δί’ς | δίνεις | ||
| εβγαίν’ | βγαίνει | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ψ̌όπον | ψυχούλα |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 