Επιτραπέζιο περιοχής Σάντας

Ατσ̌ά ντό έχ̌’ το καρδόπο μ’,
ντό έχ̌’ και πάντα κλαίει;
Τα τέρτι͜α και τα βάσανα μ’
αφήστε͜ ατο ας λέει

Τα τερτόπα μ’ αν λέγω σας
καρδίας θα μαραίνω
Θ’ αποχλοΐζω τα ραχ̌ι͜ά,
τα δέντρα θα ξεραίνω

Εποίκες με και λάσκουμαι
μεσανυχτί’ σκοτίαν
Παρέαν έχω το Θεόν
και τ’ άγρι͜α τα θερία

Εγώ για τ’ εσέν ’ίνουμαι
τσ̌ουλόπον να πατείς με
Εσύ τιδέν άλλο ’κ’ ευτάς,
μόνον κακοκαρδί͜εις με