Στιχουργοί: Αλέξανδρος Παρχαρίδης
Συνθέτες: Γιώργος Αμπεσλίδης
Ρίζα μ’, το καρδόπο μου άκ’σον ατο ντ’ άγνα κρούει Πως έρ’ται και σ̌ασ̌ιρεύ’ τ’ όνεμα σ’ όντες ακούει Έμαθα ντο έν’ εγάπ’ ας σου έρθες ση ζωή μ’ Ευκαίρωσον και έπαρ’ το την καρδία μ’ και την ψ̌η μ’ Τα τσ̌ιζία ντ’ έγραψες ας σο νου μ’ ’κι βζήουνταν Εθαρρώ άμον εμάς κανείς ’κι αγαπίουνταν Έμαθα ντο έν’ εγάπ’ ας σου έρθες ση ζωή μ’ Ευκαίρωσον και έπαρ’ το την καρδία μ’ και την ψ̌η μ’ Στράτας ’κι χωρίζ’νε μας τα καρδίας όντες κρού’ν Όσον κι αν είμες μακρά τ’ έναν τ’ άλλο πώς ακούν! Έμαθα ντο έν’ εγάπ’ ας σου έρθες ση ζωή μ’ Ευκαίρωσον και έπαρ’ το την καρδία μ’ και την ψ̌η μ’
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αγαπίουνταν | αγαπιούνται | ||
| άκ’σον | (προστ.) άκουσε | ||
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| ας σο | απ’ το | ασό σο (από το) | |
| ας σου | από του, από τότε που/αφότου, από αυτό που | ||
| βζήουνταν | σβήνονται | ||
| εγάπ’ | αγάπη | ||
| εθαρρώ | θαρρώ, νομίζω, υποθέτω | ||
| είμες | είμαστε | ||
| έν’ | είναι | ||
| έπαρ’ | (προστ.) πάρε | ||
| έρθες | ήρθες | ||
| έρ’ται | έρχεται | ||
| ευκαίρωσον | (προστ.) άδειασε, εκκένωσε | ||
| καρδίας | (τη, γεν.) καρδιάς, (τα, ονομ. πληθ.) καρδιές | ||
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κρούει | χτυπάει | κρούω | |
| κρού’ν | χτυπούν | κρούω | |
| μακρά | (επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα | ||
| ντ’ άγνα | τι περίεργα; τι αλλόκοτα; τι αξιοθαύμαστα; | ||
| όνεμα | όνομα | ||
| όντες | όταν | ||
| σ̌ασ̌ιρεύ’ | σαστίζει, τα έχει χαμένα | şaşırmak | |
| στράτας | (ονομ.) δρόμοι, (αιτ.) δρόμους | ||
| τσ̌ιζία | γραμμές, αράδες | çizgi | |
| χωρίζ’νε | χωρίζουν, ξεδιαλέγουν | ||
| ψ̌η | ψυχή |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αγαπίουνταν | αγαπιούνται | ||
| άκ’σον | (προστ.) άκουσε | ||
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| ας σο | απ’ το | ασό σο (από το) | |
| ας σου | από του, από τότε που/αφότου, από αυτό που | ||
| βζήουνταν | σβήνονται | ||
| εγάπ’ | αγάπη | ||
| εθαρρώ | θαρρώ, νομίζω, υποθέτω | ||
| είμες | είμαστε | ||
| έν’ | είναι | ||
| έπαρ’ | (προστ.) πάρε | ||
| έρθες | ήρθες | ||
| έρ’ται | έρχεται | ||
| ευκαίρωσον | (προστ.) άδειασε, εκκένωσε | ||
| καρδίας | (τη, γεν.) καρδιάς, (τα, ονομ. πληθ.) καρδιές | ||
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κρούει | χτυπάει | κρούω | |
| κρού’ν | χτυπούν | κρούω | |
| μακρά | (επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα | ||
| ντ’ άγνα | τι περίεργα; τι αλλόκοτα; τι αξιοθαύμαστα; | ||
| όνεμα | όνομα | ||
| όντες | όταν | ||
| σ̌ασ̌ιρεύ’ | σαστίζει, τα έχει χαμένα | şaşırmak | |
| στράτας | (ονομ.) δρόμοι, (αιτ.) δρόμους | ||
| τσ̌ιζία | γραμμές, αράδες | çizgi | |
| χωρίζ’νε | χωρίζουν, ξεδιαλέγουν | ||
| ψ̌η | ψυχή |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 