Στιχουργοί: Κωνσταντίνος Παπουλίδης
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Ας σου Πόντου τα ραχ̌ι͜ά [Γιαρ, γιαρ, τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ] κελαηδούν τα πουλία [Μα την Παναΐα λέω] Μοιρολογούν και λέν’ ατά [Γιαρ, γιαρ, τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ] «Μέρ’ είν’ η Παναΐα;» [Μα την Παναΐα λέω/είπα μα την Παναΐα] Κανείται, πουλόπα, μη κλαίτε, [Γιαρ, γιαρ, τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ] η Σουμελά ’κι ’χάθεν [Μα την Παναΐα λέω] Ση ξενιτει͜ά, σην Ελλάδα [Γιαρ, γιαρ, τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ] ακεί πέρα εκατήβεν [Μα την Παναΐα λέω] Η Σουμελά ακεί ανθίζ’ [Γιαρ, γιαρ, τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ] και σ’ όλεν την οικουμένη [Μα την Παναΐα λέω] Η λύρα ακόμα καλατσ̌εύ’, [Γιαρ, γιαρ, τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ] τ’ ακούν κι οι αποθαμένοι [Μα την Παναΐα λέω]
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| ακεί | εκεί | ||
| ας σου | από του, από τότε που/αφότου, από αυτό που | ||
| ατά | αυτά | ||
| γιαρ | αγαπητός/ή/ό, αγάπη | yâr | |
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| εκατήβεν | κατέβηκε | ||
| καλατσ̌εύ’ | μιλάω/ει, συνομιλώ/ει, συζητώ/άει | keleci=καλός λόγος (Παλαιά Τουρκική Ανατολίας) | |
| κανείται | είναι αρκετό, επαρκεί για κτ | ἱκανόω | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| μέρ’ | (μέρου, επιρρ.) πού, προς ορισμένο μέρος, όποιος | ||
| όλεν | όλη/ο, ολόκληρη/ο | ||
| Παναΐα | Παναγιά | ||
| πουλόπα | πουλάκια | ||
| ραχ̌ι͜ά | ράχες, βουνά | ||
| τσ̌άνουμ | ψυχή μου, αγαπημένε/η μου | canım<can/cān | |
| ’χάθεν | (εχάθεν) χάθηκε |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| ακεί | εκεί | ||
| ας σου | από του, από τότε που/αφότου, από αυτό που | ||
| ατά | αυτά | ||
| γιαρ | αγαπητός/ή/ό, αγάπη | yâr | |
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| εκατήβεν | κατέβηκε | ||
| καλατσ̌εύ’ | μιλάω/ει, συνομιλώ/ει, συζητώ/άει | keleci=καλός λόγος (Παλαιά Τουρκική Ανατολίας) | |
| κανείται | είναι αρκετό, επαρκεί για κτ | ἱκανόω | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| μέρ’ | (μέρου, επιρρ.) πού, προς ορισμένο μέρος, όποιος | ||
| όλεν | όλη/ο, ολόκληρη/ο | ||
| Παναΐα | Παναγιά | ||
| πουλόπα | πουλάκια | ||
| ραχ̌ι͜ά | ράχες, βουνά | ||
| τσ̌άνουμ | ψυχή μου, αγαπημένε/η μου | canım<can/cān | |
| ’χάθεν | (εχάθεν) χάθηκε |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 