.
.
Μάνα και καρδοπόνεμαν

Μάνα και καρδοπόνεμαν

Μάνα και καρδοπόνεμαν
fullscreen
«Αχ!» η μανίτσα να ευτάει
καρδίας κατακαίει
Ο ήλιον πάει κρύφκεται
κι η Παναΐα κλαίει

Μάνα και καρδοπόνεμαν,
μάνα κι εντάμαν γέλος
Ας σην ώραν ντ’ εγέννεσες
τα τέρτι͜α σ’ ’κ’ έχ’νε τέλος

Τα ψ̌ήα μουν σ’ έναν κορμίν
έρθαν κι αποχωρίγαν
Με την εγάπ’ σ’ έναν κορδύλ’
εντάμαν ετυλίγαν

Μάνα και καρδοπόνεμαν,
μάνα κι εντάμαν γέλος
Ας σην ώραν ντ’ εγέννεσες
τα τέρτι͜α σ’ ’κ’ έχ’νε τέλος

Μάνα πατρίδα τη ζωής,
ουρανόν η εγκάλια σ’
Εγάπ’ σ’ όσον την θάλασσαν,
μιλέτ’ τρανύν’ το γάλα σ’

Μάνα και καρδοπόνεμαν,
μάνα κι εντάμαν γέλος
Ας σην ώραν ντ’ εγέννεσες
τα τέρτι͜α σ’ ’κ’ έχ’νε τέλος
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
αποχωρίγαναποχωρίστηκαν
ας σηναπ’ την ασό σην (από την)
γέλοςγέλιο, περίγελος
εγάπ’αγάπη
εγέννεσεςγέννησες
εγκάλιααγκαλιά
εντάμανμαζί
έρθανήρθαν
ετυλίγαντυλίχθηκαν
ευτάεικάνει, φτιάχνει εὐθειάζω
έχ’νεέχουνε
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
καρδίας(τη, γεν.) καρδιάς, (τα, ονομ. πληθ.) καρδιές
καρδοπόνεμανπόνος της καρδιάς
κορδύλ’κόμπος κορδύλη (=ρόπαλο, εξόγκωμα)
κρύφκεταικρύβεται
μιλέτ’φυλή, έθνος millet
μουνμας
ΠαναΐαΠαναγιά
τέρτι͜ακαημοί, βάσανα, στενοχώριες dert
τρανύν’μεγαλώνω/ει, αναθρέφω/ει τρανόω-ῶ
ψ̌ήαψυχές, η περιοχή του στέρνου, τα εσώψυχα
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
αποχωρίγαναποχωρίστηκαν
ας σηναπ’ την ασό σην (από την)
γέλοςγέλιο, περίγελος
εγάπ’αγάπη
εγέννεσεςγέννησες
εγκάλιααγκαλιά
εντάμανμαζί
έρθανήρθαν
ετυλίγαντυλίχθηκαν
ευτάεικάνει, φτιάχνει εὐθειάζω
έχ’νεέχουνε
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
καρδίας(τη, γεν.) καρδιάς, (τα, ονομ. πληθ.) καρδιές
καρδοπόνεμανπόνος της καρδιάς
κορδύλ’κόμπος κορδύλη (=ρόπαλο, εξόγκωμα)
κρύφκεταικρύβεται
μιλέτ’φυλή, έθνος millet
μουνμας
ΠαναΐαΠαναγιά
τέρτι͜ακαημοί, βάσανα, στενοχώριες dert
τρανύν’μεγαλώνω/ει, αναθρέφω/ει τρανόω-ῶ
ψ̌ήαψυχές, η περιοχή του στέρνου, τα εσώψυχα
Μάνα και καρδοπόνεμαν

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost