Νύχταν ημέραν κλαίω

Νύχταν ημέραν κλαίω,
νύχταν ημέραν κλαίω
Θυμούμαι το μικρόν τ’ αρνί μ’
και μοιρολόια λέω

♫

Τα δέντρα όλια εφύλλωσαν
και σκουντουλίζ’ ο τόπον
Μόνον σην καρδι͜ά μ’ χ̌ειμωγκόντς
ας ση σεβντά σ’, πουλόπο μ’

Νύχταν ημέραν κλαίω,
νύχταν ημέραν κλαίω
Θυμούμαι το μικρόν τ’ αρνί μ’
και μοιρολόια λέω

Πουλίν να έμ’ κι επέτανα,
όθεν εθέλ’να επέγ̆’να
Τα στράτας ι-σ’ ωρίαζα
κι από ψηλά ετέρ’να

Νύχταν ημέραν κλαίω,
νύχταν ημέραν κλαίω
Θυμούμαι το μικρόν τ’ αρνί μ’
και μοιρολόια λέω

Θεέ μ’, έπαρ’ το ψ̌όπο μου,
άλλο ’κι ταγιανίζω
Τα τερτόπα μ’ είναι πολλά,
την καρδι͜ά μ’ τυρα̤ννίζω

Νύχταν ημέραν κλαίω,
νύχταν ημέραν κλαίω
Θυμούμαι το μικρόν τ’ αρνί μ’
και μοιρολόια λέω

♫

Νύχταν ημέραν κλαίω,
νύχταν ημέραν κλαίω
Θυμούμαι το μικρόν τ’ αρνί μ’...