Εσύ, ρίζα μ’

Εσύ, ρίζα μ’, εσύ, ρίζα μ’,  
εσύ τ’ εμόν τ’ αρνόπον
Εσύ τη καρδά̤ς ι-μ’ το φως,  
τη ψ̌ης ι-μ’ τ’ αγερόπον 

♫

Εσύ τ’ εμόν το λαλαχ̌άρ’,  
τ’ αγρέλαφον τη ψ̌ης ι-μ’
Για τ’ εσέν, πουλί μ’, είμ’ αδά
ους να τελείται η ζήση μ’ 

Άμον εσέν, άλλος κανείς
αδά σον κόσμον, πουλί μ’
Λελεύω τ’ ελατόκορμο σ’,    
θα χάνω εγώ τ’ αχούλι μ’ 

Εσύ, ρίζα μ’, εσύ, ρίζα μ’,  
εσύ τ’ εμόν τ’ αρνόπον
Εσύ τη καρδά̤ς ι-μ’ το φως,  
τη ψ̌ης ι-μ’ τ’ αγερόπον 

Για τ’ εσέν, πουλί μ’, είμ’ αδά,
για τ’ εσέν, πουλί μ’, λέγω 
Για τ’ εσέν, πουλί μ’, είμ’  αδά,  
για τ’ εσέν σολούχ’ παίρω 

Ο πρόσωπο σ’ αγγελικόν,  
πράσινα τ’ ομματόπα  σ’
Γλυκύν το χαμογέλαμα σ’,
λελεύω τα χ̌ειλόπα σ’ 

Εσύ, ρίζα μ’, εσύ, ρίζα μ’,  
εσύ τ’ εμόν τ’ αρνόπον
Εσύ τη καρδά̤ς ι-μ’ το φως,  
τη ψ̌ης ι-μ’ τ’ αγερόπον 

Εγώ για τ’ εσέν, πουλόπο μ’,
τον ουρανόν ανοίγω 
Τη θάλασσαν θα πορπατώ 
και τα βουνά θα σ̌κίζω

Εσύ τ’ εμόν το λαλαχ̌άρ’,  
τ’ αγρέλαφον τη ψ̌ης ι-μ’
Για τ’ εσέν, πουλί μ’, είμ’ αδά
ους να τελείται η ζήση μ’ 

Εσύ, ρίζα μ’, εσύ, ρίζα μ’,  
εσύ τ’ εμόν τ’ αρνόπον
Εσύ τη καρδι͜άς ι-μ’ το φως,  
τη ψ̌ης ι-μ’ τ’ αγερόπον