Ίμερα

Ίμερα μ’, εροθύμεσα
[ν’ αηλί εμέν!]
να ελέπω τ’ οσπιτόπα σ’
[ούι! ν’ αηλί και βάι, ξαν, εμέν]
Να ελέπω τον Καστρόλιθο σ’,
[ν’ αηλί εμέν!]
κι όλια τα παρχαρόπα σ’
[ούι! ν’ αηλί και βάι, ξαν, εμέν]

Να έμ’ και σον Καστρόλιθον,
[ν’ αηλί εμέν!]
από μακρά -ν- ετέρ’να
[ούι! ν’ αηλί και βάι, ξαν, εμέν]
Να ελέπα και την Ίμεραν,
[ν’ αηλί εμέν!]
τα μουράτι͜α μ’ επαίρ’να
[ούι! ν’ αηλί και βάι, ξαν, εμέν]

Ίμερα μ’, τ’ οσπιτόπα σου
[ν’ αηλί εμέν!]
σον ήλεν παρλαεύ’νε
[ούι! Ν’ αηλί και βάι, ξαν, εμέν]
κι εμέν τον κομμενόχρονον
[ν’ αηλί εμέν!]
το ψ̌όπο μ’ τογραεύ’νε
[ούι! Ν’ αηλί και βάι, ξαν, εμέν]