.
.
Πόντος 1914 - 1922

Ας σον Πόντον σην Καλαμαριάν

Ας σον Πόντον σην Καλαμαριάν
fullscreen
Ευρέθα ας σον Πόντον
σην Καλαμαριάν
Εγούρεψα παράγκαν,
πουλί μ’, σ’ έναν μαχαλάν

Και σίτι͜α ετέρ’να πέραν
τα παπόρι͜α -ν- έφευαν
Τον Πόντον εθυμέθα
και τα δά̤κρυ͜α μ’ έτρεξαν

Σ’ ένα λιθάρ’ εκάτσα
και μακρά τερώ
τον Πόντον λάχ̌’ ελέπω,
ὰμα, πουλί μ’, ’κ’ επορώ

Εδείσωσαν τ’ ομμάτα̤ μ’,
έρθαν εσκοτείνεψαν
Τον Πόντον εθυμέθα
και τα δά̤κρυ͜α μ’ έτρεξαν

Σον Πόντον εγεννέθα
κι αποπέσ’ ’ς σην ψ̌η μ’
’κι θα εβγαίν’ καμίαν,
πουλί μ’, σ’ όλεν τη ζωή μ’

Και όντες αποθάνω
εμένα μη κλαίτε με
Με κεμεντζ̌έν, παιδία,
αρ’ δεβάτε θάψτε με
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
ὰμααλλά ama/ammā
αποθάνωπεθαίνω
αποπέσ’από μέσα
αρ’εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha ἄρα
ας σοναπ’ τον ασό σον (από τον)
δεβάτεπηγαίνετε
εβγαίν’βγαίνει
εγεννέθαγεννήθηκα
εγούρεψαέστησα kurmak
εδείσωσανσκεπάστηκαν από ομίχλη
εθυμέθαθυμήθηκα
εκάτσακάθισα
ελέπωβλέπω
επορώμπορώ
έρθανήρθαν
εσκοτείνεψανσκοτείνιασαν
ετέρ’νακοιτούσα
ευρέθαβρέθηκα
έφευανέφευγαν
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
καμίανποτέ
κεμεντζ̌ένλύρα kemençe/kemānçe
’κιδεν οὐκί<οὐχί
λάχ̌’είθε, μακάρι, μήπως και (με την ελπίδα να συμβεί)
λιθάρ’λιθάρι, πέτρα
μακρά(επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα
μαχαλάνγειτονιά mahalle/maḥalle
όλενόλη/ο, ολόκληρη/ο
ομμάτα̤μάτια
όντεςόταν
παιδίαπαιδιά
παπόρι͜αβαπόρια, καράβια vapore
’ς(ας) από
σίτι͜ακαθώς, ενώ σόταν<εις όταν
τερώκοιτώ
ψ̌ηψυχή
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
ὰμααλλά ama/ammā
αποθάνωπεθαίνω
αποπέσ’από μέσα
αρ’εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha ἄρα
ας σοναπ’ τον ασό σον (από τον)
δεβάτεπηγαίνετε
εβγαίν’βγαίνει
εγεννέθαγεννήθηκα
εγούρεψαέστησα kurmak
εδείσωσανσκεπάστηκαν από ομίχλη
εθυμέθαθυμήθηκα
εκάτσακάθισα
ελέπωβλέπω
επορώμπορώ
έρθανήρθαν
εσκοτείνεψανσκοτείνιασαν
ετέρ’νακοιτούσα
ευρέθαβρέθηκα
έφευανέφευγαν
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
καμίανποτέ
κεμεντζ̌ένλύρα kemençe/kemānçe
’κιδεν οὐκί<οὐχί
λάχ̌’είθε, μακάρι, μήπως και (με την ελπίδα να συμβεί)
λιθάρ’λιθάρι, πέτρα
μακρά(επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα
μαχαλάνγειτονιά mahalle/maḥalle
όλενόλη/ο, ολόκληρη/ο
ομμάτα̤μάτια
όντεςόταν
παιδίαπαιδιά
παπόρι͜αβαπόρια, καράβια vapore
’ς(ας) από
σίτι͜ακαθώς, ενώ σόταν<εις όταν
τερώκοιτώ
ψ̌ηψυχή
Ας σον Πόντον σην Καλαμαριάν

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost