Στιχουργοί: Γρηγόρης Συμεωνίδης
Συνθέτες: Γρηγόρης Συμεωνίδης
Σα ραχ̌ία τη Σαμψούντας και ση Τσ̌αρσαμπά Ση Σεβάστεια, ση Πάφρα κι ους το Έρπαα Παλληκάρι͜α ας σον Πόντον τον τουσ̌μάνον κρού’ν Είν’ όλιγα, ὰμα, μάνα μ’, ατείν’ θα νικούν Ορκισμένα είναι, μάνα, ατόν να νικούν Το Χαραλαμπίδην έχ’νε ατείν’ αρχηγόν και το Κοντοβραχιονίδη τον σταυραετόν Τον αητόν τον Τσ̌αουσίδη, τον Παντέλ’-αγά/Ιστύλ’-αγά Τον Ανθόπουλον το Βάσον, τον Αντών-Πασ̌ά Καπετάνιος δοξασμένος και παλληκαράς με παιδία έναν κι έναν ο Κοτζ̌ά-Αναστάσ’ Ους τη Κάβζας τα ραχ̌ία ατός κατηβαίν’ τον τουσ̌μάνον με μανίαν κρούει και δα̤βαίν’ Σα ραχ̌ία ξημερών’νε και κοιμούντανε Τον τουσ̌μάνον ’κι τσ̌αλεύ’νε, ’κι φογούντανε Για τον Πόντον πολεμούνε, λύουνταν ατείν’ Τα κορμία τουν αφήν’νε απάν’ σο ραχ̌ίν
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| ὰμα | αλλά | ama/ammā | |
| απάν’ | πάνω | ||
| ας σον | απ’ τον | ασό σον (από τον) | |
| ατείν’ | αυτοί | ||
| ατός | αυτός | ||
| αφήν’νε | αφήνουν | ||
| δα̤βαίν’ | (για τόπο) περνάει, διασχίζει, (για χρόνο) περνάει (γενικότερα) περνάει, παύει, τελειώνει | διαβαίνω | |
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| έχ’νε | έχουνε | ||
| κατηβαίν’ | κατεβαίνει | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κοιμούντανε | κοιμούνται | ||
| κορμία | κορμιά | ||
| κρούει | χτυπάει | κρούω | |
| κρού’ν | χτυπούν | κρούω | |
| λύουνταν | λιώνουν | ||
| ους | ως, μέχρι | ||
| παιδία | παιδιά | ||
| πασ̌ά | πασά (βαθμός ή τίτλος τιμητικός ανώτατου πολιτικού ή στρατιωτικού επί Οθωμ. Αυτοκρατορίας), (καθομ.) άρχοντα, τιμητική προσφώνηση μεγαλύτερου αδελφού | paşa | |
| ραχ̌ία | ράχες, βουνά | ||
| ραχ̌ίν | βουνό, ράχη | ||
| τουν | τους | ||
| τουσ̌μάνον | εχθρός, εχθρό | düşman/duşmān | |
| τσ̌αλεύ’νε | υπολογίζουν, λογαριάζουν | ||
| φογούντανε | φοβούνται |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| ὰμα | αλλά | ama/ammā | |
| απάν’ | πάνω | ||
| ας σον | απ’ τον | ασό σον (από τον) | |
| ατείν’ | αυτοί | ||
| ατός | αυτός | ||
| αφήν’νε | αφήνουν | ||
| δα̤βαίν’ | (για τόπο) περνάει, διασχίζει, (για χρόνο) περνάει (γενικότερα) περνάει, παύει, τελειώνει | διαβαίνω | |
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| έχ’νε | έχουνε | ||
| κατηβαίν’ | κατεβαίνει | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κοιμούντανε | κοιμούνται | ||
| κορμία | κορμιά | ||
| κρούει | χτυπάει | κρούω | |
| κρού’ν | χτυπούν | κρούω | |
| λύουνταν | λιώνουν | ||
| ους | ως, μέχρι | ||
| παιδία | παιδιά | ||
| πασ̌ά | πασά (βαθμός ή τίτλος τιμητικός ανώτατου πολιτικού ή στρατιωτικού επί Οθωμ. Αυτοκρατορίας), (καθομ.) άρχοντα, τιμητική προσφώνηση μεγαλύτερου αδελφού | paşa | |
| ραχ̌ία | ράχες, βουνά | ||
| ραχ̌ίν | βουνό, ράχη | ||
| τουν | τους | ||
| τουσ̌μάνον | εχθρός, εχθρό | düşman/duşmān | |
| τσ̌αλεύ’νε | υπολογίζουν, λογαριάζουν | ||
| φογούντανε | φοβούνται |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 