.
.
Πόντος 1914 - 1922

Ο ουρανόν ελίβωσεν

Ο ουρανόν ελίβωσεν
fullscreen
Ο ουρανόν ελίβωσεν,
σον Πόντον αρ’ ετσ̌όκεψεν

Θολά και μαύρα λίβι͜α
το πόνον φέρ’νε μας
Βαρέα, μαύρα πόνι͜α
αξάν αναμέν’νε μας⇋

Και τα πουλία ντο πετούν
χαπάρι͜α μαύρα κουβαλούν

«Τουσ̌μάν’ θα έρ’ταν» λένε
«και ξεσπιτών’νε μας»
Εμάς τα «σύρ’ τα φέρ’ τα,»
πουλί μ’, θα τρώνε μας⇋

Βαρύν κατάρα κυνηγά
τ’ εμέτερον την γενεάν

(Κι) έναν ξάι ησυχίαν
καμίαν ’κ’ έχομε
Πάντα με τη σκοτίαν,
μανίτσα μ’, παίζομε⇋
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
αναμέν’νεπεριμένουν, αναμένουν
αξάνξανά, πάλι
αρ’εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha ἄρα
βαρέαβαριά, συχνά, πολύ
γενεάνγενιά
ελίβωσενσυννέφιασε
εμέτερονδικός/ή/ό μου ἡμέτερος
έναν ξάιλίγο, μια σταλιά
έρ’τανέρχονται
ετσ̌όκεψενκατέπεσε, επικάθησε, έκλινε υπό το βάρος çökmek
έχομεέχουμε
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
καμίανποτέ
λίβι͜ασύννεφα λίβος<λείβω
ξάικαθόλου
πόνι͜απόνοι
σκοτίανσκοτάδι
σύρ’σύρω/ει, τραβάω/ει, ρίχνω/ει
τουσ̌μάν’εχθροί düşman/duşmān
φέρ’φέρνω/ει
φέρ’νεφέρνουν
χαπάρι͜αειδήσεις, νέα haber/ḫaber
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
αναμέν’νεπεριμένουν, αναμένουν
αξάνξανά, πάλι
αρ’εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha ἄρα
βαρέαβαριά, συχνά, πολύ
γενεάνγενιά
ελίβωσενσυννέφιασε
εμέτερονδικός/ή/ό μου ἡμέτερος
έναν ξάιλίγο, μια σταλιά
έρ’τανέρχονται
ετσ̌όκεψενκατέπεσε, επικάθησε, έκλινε υπό το βάρος çökmek
έχομεέχουμε
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
καμίανποτέ
λίβι͜ασύννεφα λίβος<λείβω
ξάικαθόλου
πόνι͜απόνοι
σκοτίανσκοτάδι
σύρ’σύρω/ει, τραβάω/ει, ρίχνω/ει
τουσ̌μάν’εχθροί düşman/duşmān
φέρ’φέρνω/ει
φέρ’νεφέρνουν
χαπάρι͜αειδήσεις, νέα haber/ḫaber
Ο ουρανόν ελίβωσεν

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost