Σον Πόντον ξαν να έρρουζα

Ας σην καρδία μ’ τραγωδώ
έμορφα τραγωδίας
Τον Πόντον να χαρίζ’ ατα,
να στείλω χ̌αιρετίας

Πουλί μ’, αν είσαι Πόντιος
να έ͜εις ατο καυχ̌ίαν
Ο Πόντον έχ̌’ πολλά τρανόν,
έμορφον ιστορίαν

Χωρία είχαμ’ έμορφα,
πλούσια πολιτείας
Εγούρεψαμε κι έχτισαμ’
σχολεία κι εκκλησίας

Τρανόν καμάρ’ τ’ εμέτερον,
Σουμέλα Παναΐα
Στέκ’ σο ραχ̌όπον τη Μελά
απάν’ σην ερημίαν

Θεέ μ’, απόψ’ να έρρουζα
απέσ’ ση Τραπεζούνταν
Τη Τρίπολην να έλεπα,
τη Πάφραν, τη Σαμψούνταν

Την Κερασούνταν, την Ορντού,
την Κρώμην και την Σάνταν
Ας έλεπα και επεκεί
τ’ ομμάτι͜α μ’ ας εχάν’νταν