Στιχουργοί: Μύρων Γρηγοριάδης
Συνθέτες: Γιωργούλης Παπαδόπουλος
Ας σην εγκάλι͜α σ’ έφυγα σε άλλο πολιτείαν Άμαν εσέν εφέκα σε το νου μ’ και την καρδία μ’ Ντό να ’ίνουμαι και κλαίω και πουδέν καν’νάν ’κι λέω Σ’ έναν έμορφον κορτσόπον τα παράπονα μ’ θα λέω Όσον μακρά κι αν κάθουμαι εσέν πάντα νουνίζω Κιλκίς, πατρίδαν έχω σε, θυμούμαι και δακρύζω «Αχ!» ευτάω για τ’ εσένα, το «βαχ!» έν’ μετ’ εμένα Και για τ’ εσέν, κορτσόπον, πονεί αρ’ και το ψ̌όπο μ’ Και για τ’ εσέν, κορτσόπον, πονεί αρ’ το καρδόπο μ’ Κιλκίς, μίαν θα έρχουμαι και ρούζω σην εγκάλι͜α σ’ Κι ατότε εγώ θα χάρουμαι τα έμορφα τα κάλλι͜α σ’ Τυρα̤ννίγουμαι και κλαίω και καν’νάν τιδέν ’κι λέω Ση χ̌ορίτσας το κορτσόπον τα παράπονα μ’ θα λέω
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| άμαν | αλλά | ama/ammā | |
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| ας σην | απ’ την | ασό σην (από την) | |
| ατότε | τότε | ||
| εγκάλι͜α | αγκαλιά | ||
| έμορφα | όμορφα | ||
| έμορφον | όμορφο | ||
| έν’ | είναι | ||
| έρχουμαι | έρχομαι | ||
| ευτάω | κάνω, φτιάχνω | εὐθειάζω | |
| εφέκα | άφησα | ||
| θυμούμαι | θυμάμαι | ||
| ’ίνουμαι | γίνομαι | ||
| κάλλι͜α | κάλλη | ||
| καν’νάν | κανέναν | ||
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κορτσόπον | κοριτσάκι | ||
| μακρά | (επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα | ||
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| μίαν | μια φορά | ||
| νουνίζω | σκέφτομαι | ||
| πουδέν | πουθενά | ||
| ρούζω | πέφτω, ρίπτω | ||
| τιδέν | τίποτα | ||
| τυρα̤ννίγουμαι | τυραννιέμαι, ταλαιπωρούμαι | ||
| χ̌ορίτσας | χηρούλας | ||
| χάρουμαι | χαίρομαι | ||
| ψ̌όπο | ψυχούλα |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| άμαν | αλλά | ama/ammā | |
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| ας σην | απ’ την | ασό σην (από την) | |
| ατότε | τότε | ||
| εγκάλι͜α | αγκαλιά | ||
| έμορφα | όμορφα | ||
| έμορφον | όμορφο | ||
| έν’ | είναι | ||
| έρχουμαι | έρχομαι | ||
| ευτάω | κάνω, φτιάχνω | εὐθειάζω | |
| εφέκα | άφησα | ||
| θυμούμαι | θυμάμαι | ||
| ’ίνουμαι | γίνομαι | ||
| κάλλι͜α | κάλλη | ||
| καν’νάν | κανέναν | ||
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κορτσόπον | κοριτσάκι | ||
| μακρά | (επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα | ||
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| μίαν | μια φορά | ||
| νουνίζω | σκέφτομαι | ||
| πουδέν | πουθενά | ||
| ρούζω | πέφτω, ρίπτω | ||
| τιδέν | τίποτα | ||
| τυρα̤ννίγουμαι | τυραννιέμαι, ταλαιπωρούμαι | ||
| χ̌ορίτσας | χηρούλας | ||
| χάρουμαι | χαίρομαι | ||
| ψ̌όπο | ψυχούλα |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 