Θαλασσοπούλ’

Το στόμα σ’ όντες φιλώ
πουλόπα κελαηδούνε
Εσέν πολλά αγαπώ,
τα χ̌είλια σ’ μέλια στάζ’νε

Το στόμα σ’, τα χ̌ειλόπα σ’
άψιμον, μανίζ’νε με
Έμορφον και πιτσ̌ιμπλίν
η μάνα ντ’ εποίν’νε σε

Σ’ ομμάτι͜α σ’ όντες τερώ σε
φουρτούνας θαλασσοπούλ’
Ατό τ’ εμόν μανουσ̌άκ’,
επέρες τ’ εμόν τ’ αχούλ’
Ατό τ’ εμόν μανουσ̌άκ’,
τ’ εμόν-α τ’ αγριολούδ’¹

Θα παίζω σε κεμεντζ̌έν,
τη ψ̌ης ι-μ’ θα λέγω σε
Θα παίρω σ’ εγκαλιόπο μ’,
θα φιλώ χορτάζω σε¹
Θα σπίγγω σ’ εγκαλιόπο μ’,
θα φιλώ χορτάζω σε